-
181.《自登道来马豀作》 宋·李流谦
朝暾拔山红一丈,露草烟林气萧爽。
出门华构照新绿,并辔宝珂喧碎响。
僮奴尚语林薄间,马蹄势已青云上。
琳宫百年傲风雨,气象雄深挟千嶂。 -
182.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
183.《送刘晋父监岳》 宋·楼钥
济南刘夫子,生来逢百罹。
乃翁负长才,宦游至京西。
时当建炎间,寇盗纷不齐。
转徙入湖广,一家屡阽危。 -
184.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
185.《用元韵答邓宰兼简华容孟宰》 宋·王炎
我行六六黄山峰,山中瑶草多芳丛。
浮丘笑我无此骨,倏然飞去如孤鸿。
随流逐转水上萍,失地更屈涧底松。
绝怜拄笏频看山,未免举扇一障风。 -
186.《相和歌辞·从军行二首》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。 -
187.《从军行二首(一作拟古)》 唐·虞世南
涂山烽候惊,弭节度龙城。
冀马楼兰将,燕犀上谷兵。
剑寒花不落,弓晓月逾明。
凛凛严霜节,冰壮黄河绝。 -
188.《八哀诗·赠左仆射郑国公严公武》 唐·杜甫
郑公瑚琏器,华岳金天晶。
昔在童子日,已闻老成名。
嶷然大贤后,复见秀骨清。
开口取将相,小心事友生。 -
189.《冬夕江上言事五首》 唐·罗邺
叶落才悲草又生,看看少壮是衰形。
关中秋雨书难到,江上春寒酒易醒。
多少系心身未达,寻思举目泪堪零。 -
190.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
191.《高阳行》 明·屠应埈
君不见高阳酒徒气若虹,酒酣仗剑谒沛公。
褒衣侧注反遭骂,竖儒瞋目称而翁。
军门拾谒使者入,麾矛雪足来趋风。
儒冠自昔为人下,豪士累累走中野。 -
192.《二月望在巩昌客馆夜梦归里中与金十二丈傅九》 明·王祎
东风解冻春二月,东还陇西驻吾辙。
中宵好月入窗明,孤馆殊花应时发。
慷慨既罢倚醉眠,梦里迢迢返东浙。
我家住在县乌伤,奕世衣冠绍先烈。 -
193.《送练中丞遗裔归家(有引)》 明·谢肇淛
燕山日黑黄尘起,金川门外鼓声死。
长乐宫为瓦砾场,殿庭流血成海水。
御史大夫练子宁,手持三尺干雷霆。
覆巢自分无完卵,一门百口归冥冥。 -
194.《英石铺道中》 宋·杨万里
一路石山春更绿,见骨也无斤许肉。
一峰过了一峰来,病眼将迎看不足。
先生尽日行石间,恰如蚁子缘假山。
穿云渡水千万曲,此身元不离岩峦。 -
195.《送珊上座归育王》 宋·白玉蟾
一双膝胫两条铁,一掬精神一团雪。
早曾火燄上翻身,鸳帏不把丁香结。
风吹香囊满路香,知君也结钦山辙。
忽然洗面摸得鼻,方知皮下各有血。 -
196.《望夫台》 宋·苏辙
江上孤峰石为骨,望夫不来空独立。
去时江水拍山流,去后江移水成碛。
江移岸改安可知,独与高山化为石。
山高身在心不移,慰尔行人远行役。 -
197.《龟峰行》 宋·韩元吉
吾闻灵龟不愿死有用于清庙,但愿曳尾安泥涂。
所以漆园吏,坐叹清江使者逢豫且。
龟峰之龟定何物,不在泥涂之下,乃在万仞之上高突兀。 -
198.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
199.《望蕲州》 明·杨基
未见蕲州城,已见蕲州山。
诸山初不高,苍石砺且顽。
想当至正时,民物庶以殷。
大江楚西来,万里不闭关。 -
200.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。