-
1.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
2.《挽杨茂原二首》 宋·赵蕃
玉美终怀璞,兰香竟死林。
名期百世后,恨独九原深。
夜雨长形梦,秋风遂绝音。
扁舟载孤旐,行路亦沾襟。 -
3.《赠工部尚书冯公挽歌三首》 唐·张说
忠鲠难为事,平生尽畏途。
如弦心自直,秀木势恒孤。
诏葬南陵道,神游北斗枢。
贵门传万石,馀庆在双珠。 -
4.《八哀诗·赠左仆射郑国公严公武》 唐·杜甫
郑公瑚琏器,华岳金天晶。
昔在童子日,已闻老成名。
嶷然大贤后,复见秀骨清。
开口取将相,小心事友生。 -
5.《聂耒阳以仆阻水书致酒肉疗饥荒江诗得代怀…泊于方田》 唐·杜甫
耒阳驰尺素,见访荒江眇。
义士烈女家,风流吾贤绍。
昨见狄相孙,许公人伦表。
前期翰林后,屈迹县邑小。 -
6.《承闻故房相公灵榇自阆州启殡归葬东都有作二首》 唐·杜甫
远闻房太守,归葬陆浑山。
一德兴王后,孤魂久客间。
孔明多故事,安石竟崇班。
他日嘉陵涕,仍沾楚水还。 -
7.《同诸子哭张元易》 唐·刘商
盛德高名总是空,神明福善大朦胧。
游魂永永无归日,流水年年自向东。
素帷旅榇乡关远,丹旐孤灯客舍中。
伯道共悲无后嗣,孀妻老母断根蓬。 -
8.《过北邙山》 唐·刘沧
散漫黄埃满北原,折碑横路碾苔痕。
空山夜月来松影,荒冢春风变木根。
漠漠兔丝罗古庙,翩翩丹旐过孤村。
白杨落日悲风起,萧索寒巢鸟独奔。 -
9.《哭进士李洞二首》 唐·郑谷
所惜绝吟声,不悲君不荣。
李端终薄宦,贾岛得高名。
旅葬新坟小,遗孤远俗轻。
犹疑随计晚,昨夜草虫鸣。 -
10.《挽张几道》 宋·方惟深
吴郡声名顾与张,龙门当日共升堂。
青衫始见登华省,丹旐俄闻入故乡。
含泪孤儿生面垢,断肠慈母满头霜。
嗟君十载人间事,不及南柯一梦长。 -
11.《挽胡季昭二首》 宋·李伯圭
圣朝宽诏下龙墀,尽放累臣脱患羁。
痛失长沙贾谊舍,空存潮海退这祠。
孤忠元自轻生死,白骨宁知问去归。
万里江山丹旐返,悲风一掬波动沾衣。 -
12.《子厚先生哀辞》 宋·司马光
先生负材气,弱冠游穷边。
麻衣揖钜公,决策期万全。
谓言叛羌背,会可执而鞭。
意趣小参差,万金莫留连。 -
13.《六州》 宋·无名氏
庆深恩。
宝历正乾坤。
前帝子,後圣孙。
援立两仪轩。 -
14.《哭孙行之二首》 宋·刘克庄
世上高科众,君尤自贵珍。
如何一夕里,忽尽百年身。
双旐齐眉友,孤灯拥{上髟下告}人。
伤心惟孟母,头白送归闽。 -
15.《张朝宗挽词二首》 宋·周必大
甲第开邻里,蜗庐遂不孤。
相从期晚岁,太息奠生刍。
凉吹飞丹旐,残阳咏白驹。
伤心松柏路,螭首载龟趺。 -
16.《郑司法挽词》 宋·楼钥
倾盖欢如故,相从沧海隅。
方将理诗社,忽已閟泉途。
归路孤飞旐,交情一束刍。
梅霖将客泪,凄澹洒平芜。 -
17.《挽武宣教徯四首》 宋·廖行之
哭公无计挽公留,痛写哀衷佐绋讴。
丹旐姓名何所益,青编事业等闲休。
长江百里浮清恨,明月孤峰起些愁。
底事波神均此怨,白头寒浪拍空流。 -
18.《挽曾仲躬侍郎三首》 宋·赵蕃
政孤朱轓起,旋惊丹旐归。
死生何忽忽,闻见悉依依。
献纳名元在,吟哦事已非。
清风端可继,黄发独成违。 -
19.《除夕古体三十韵》 宋·赵蕃
疾风鏖夜滩,古木撼石壁。
渔火暗复张,隔江哭声接。
哀哀或到明,语细杂鸣唈。
我舟若孤凫,欲去意转絷。 -
20.《赤壁》 宋·岳珂
周郎二十四年少,盖世功名随一燎。
亲提三万走曹瞒,不以敌勍恨兵少。
豫州失匕已胆折,一日目明惊二妙。
最怜黄盖不知名,吏士相从倚营啸。