-
21.《与野人散策门外》 宋·陆游
春意侵寒律,川云结夕阴。
闲人了无事,邻叟偶相寻。
废沼萍黏块,孤村雀满林。
世间真梦耳,何物可关心? -
22.《暇日约诸友生饭於石泉以讲居贫这策枢密富丈》 宋·李弥逊
甯生但叩角,马卿亦能琴。
托物写孤愤,举世谁知音。
敲门唤良友,舍木森十寻。
茶瓯存甘荠,索酒那得斟。
非无膏粱子,此药圣所钦。
谁知半刺史,而有尊尧心。 -
23.《散策》 宋·释绍嵩
江上云亭霁景鲜,画屏展尽一山川。
迟迟欲去犹回首,目尽孤烟白鸟边。 -
24.《过王濬墓》 唐·李隆基
吴国分牛斗,晋室命龙骧。
受任敌已灭,策勋名不彰。
居美未尽善,矜功徒自伤。
长戟今何在,孤坟此路傍。
不观松柏茂,空馀荆棘场。
叹嗟悬剑陇,谁识梦刀祥。 -
25.《使至嵩山寻杜四不遇慨然复伤田洗马韩观主…赠杜侯杜四》 唐·宋之问
洛桥瞻太室,期子在云烟。
归来不相见,孤赏弄寒泉。
与君阔松石,于兹二十年。
田公谢昭世,韩子秘幽埏。 -
26.《侍宴韦嗣立山庄应制》 唐·徐彦伯
鼎臣休浣隙,方外结遥心。
别业青霞境,孤潭碧树林。
每驰东墅策,遥弄北溪琴。
帝眷纾时豫,台园赏岁阴。 -
27.《答韩使同在边》 唐·陈子昂
汉家失中策,胡马屡南驱。
闻诏安边使,曾是故人谟。
废书怅怀古,负剑许良图。
出关岁方晏,乘障日多虞。 -
28.《奉和圣制过王濬墓应制》 唐·张说
牛斗三分国,龙骧一统年。
智高宁受制,风急肯回船。
有策擒吴嚭,无言让范宣。
援孤因势屈,功重为谗偏。
旧迹灰尘散,枯坟故老传。
百代逢明主,何辞死道边。 -
29.《田园乐七首(一作辋川六言,第六首一作皇甫曾诗)》 唐·王维
厌见千门万户,经过北里南邻。
官府鸣珂有底,崆峒散发何人。
再见封侯万户,立谈赐璧一双。
讵胜耦耕南亩,何如高卧东窗。 -
30.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
31.《岳阳别李十七越宾》 唐·王昌龄
相逢楚水寒,舟在洞庭驿。
具陈江波事,不异沦弃迹。
杉上秋雨声,悲切蒹葭夕。
弹琴收馀响,来送千里客。 -
32.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
33.《岳阳别李十七越宾》 唐·王昌龄
相逢楚水寒,舟在洞庭驿。
具陈江波事,不异沦弃迹。
杉上秋雨声,悲切蒹葭夕。
弹琴收馀响,来送千里客。 -
34.《出萧关怀古》 唐·陶翰
驱马击长剑,行役至萧关。
悠悠五原上,永眺关河前。
北虏三十万,此中常控弦。
秦城亘宇宙,汉帝理旌旃。 -
35.《邺中赠王大(一作邺中王大劝入高凤石门山幽居)》 唐·李白
一身竟无托,远与孤蓬征。
千里失所依,复将落叶并。
中途偶良朋,问我将何行。
欲献济时策,此心谁见明。 -
36.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
37.《自巴东舟行经瞿唐峡,登巫山最高峰,晚还题壁》 唐·李白
江行几千里,海月十五圆。
始经瞿塘峡,遂步巫山巅。
巫山高不穷,巴国尽所历。
日边攀垂萝,霞外倚穹石。 -
38.《冬日归旧山》 唐·李白
未洗染尘缨,归来芳草平。
一条藤径绿,万点雪峰晴。
地冷叶先尽,谷寒云不行。
嫩篁侵舍密,古树倒江横。 -
39.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
40.《同长源归南徐,寄子西、子烈、有道》 唐·韦应物
东洛何萧条,相思邈遐路。
策驾复谁游,入门无与晤。
还因送归客,达此缄中素。
屡暌心所欢,岂得颜如故。
所欢不可暌,严霜晨凄凄。
如彼万里行,孤妾守空闺。
临觞一长叹,素欲何时谐。