-
1.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
2.《岁初巡属县,登高安南楼言怀》 唐·张九龄
山城本孤峻,凭高结层轩。
江气偏宜早,林英粲已繁。
馀滋含宿霁,众妍在朝暾。
拂衣释簿领,伏槛遗纷喧。 -
3.《代上傅帅十二月二十三日生辰》 宋·郑刚中
牙地霜月红,稚耋拥晴书。
百拜黄堂前,共上太守寿。
皆谓去年时,黠虏已深寇。
一炮惊江南,衢婺几失守。 -
4.《永夜》 唐·司空图
永夜疑无日,危时只赖山。
旷怀休戚外,孤迹是非间。 -
5.《哭故主人陈太师》 唐·李中
十年孤迹寄侯门,入室升堂忝厚恩。
游遍春郊随茜旆,饮残秋月待金尊。
车鱼郑重知难报,吐握周旋不可论。
长恸裴回逝川上,白杨萧飒又黄昏。 -
6.《哭柴郎中》 唐·李中
昔岁遭逢在海城,曾容孤迹奉双旌。
酒边不厌笙歌盛,花下只愁风雨生。
棋接山亭松影晚,吟陪月槛露华清。
音尘自此无因问,泪洒川波夕照明。 -
7.《赠胡季昭》 宋·宋自适
凛凛庐陵一澹翁,飞扬复起振高风。
周无二叔圣何别,商有三仁道则同。
孤迹本如云出岫,清名应比日行空。
翩翩雁影梅花外,雪片飞来酒对中。 -
8.《送大宗伯介溪公南都十二韵》 明·高叔嗣
露板承欢渥,天书拜宠灵。
春官典邦礼,风后佐王庭。
出入登三事,遭逢起一经。
持衡人莫眩,讲殿帝亲听。 -
9.《登凤林寺钟楼作》 明·蓝智
楼凭青嶂迥,人到上方稀。
古寺愁春雨,疏钟送落晖。
云林孤迹远,法界一尘微。
坐久松风动,飞花落客衣。 -
10.《将赴官夔府书怀》 宋·陆游
病夫喜山泽,抗志自年少。
有时缘龟饥,妄出丐鹤料。
亦尝厕朝绅,退懦每自笑。
正如怯酒人,虽爱不敢釂。