-
21.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
22.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
23.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
24.《游金山寄扬州鲜于子骏从事邵光》 宋·苏辙
扬州望金山,隐隐大如幞。
朅来长江上,孤高二千尺。
僧居厌山小,面面贴苍石。
虚楼三百间,正压江潮白。 -
25.《游金山寄扬州鲜于子骏従事邵光》 宋·苏辙
扬州望金山,隐隐大如幞。
朅来长江上,孤高二千尺。
僧居厌山小,面面贴苍石。
虚楼三百间,正压江潮白。 -
26.《题能仁照庵绍亨所建》 宋·胡寅
福州多僧天下闻,缁衣在处如云屯。
何人能了上大事,斋鱼粥鼓徒纷纷。
云中复表第二月,何异污渠鉴毛发。
不独诗人水镜昏,定知佛祖龛灯灭。 -
27.《和元少卿送越僧》 唐·徐铉
尘机息尽一真僧,唯有林泉舍未能。
莲社故人今暂别,稽山旧隐与谁登。
时清岂觉前游改,道胜宁辞白发增。
遥羡高斋吟望处,孤云野鹤是亲朋。 -
28.《梅花》 宋·张道洽
才有梅花便自清,孤山两句一条冰。
问渠紫陌花间客,得似清溪树下僧。
雅淡久无兰作伴,孤高惟有竹为朋。
雪天枝上三更月,人在瑶台第几层。 -
29.《孤村》 宋·陆游
老寄孤村里,悠然卧曲肱。
算贫先放鹤,嫌闹并疏僧。
古戍高秋笛,寒窗半夜灯。
平生羞诡遇,多获岂吾能。 -
30.《酬和二章拜呈慈云大师伏惟采览·和桂子》 宋·胡则
孤峰耸高桂,千载同一日。
秋气正飞霜,天风落丹实。
纷纷宝砌傍,颗颗露珠密。
始自月中来,又从骊颔出。 -
31.《龙树岩》 宋·黄非熊
碧岩孤立啸□峰,高状藤萝十里松。
三面石山横叠嶂,一株松树倒蟠龙。
风雷聒地涛声烈,日月摩空翠景重。
凭仗高僧好珍重,看他雷雨化灵踪。 -
32.《送琴僧知白》 宋·欧阳修
吾闻夷中琴已久,常恐老死无其传。
夷中未识不得见,岂谓今逢知白弹。
遗音髣佛尚可爱,何况之子传其全。
孤禽晓警秋野露,空涧夜落春岩泉。 -
33.《题柏台山僧》 唐·于鹄
上方唯一室,禅定对山容。
行道临孤壁,持斋听远钟。
枯藤离旧树,朽石落高峰。
不向云间见,还应梦里逢。 -
34.《题柏台山僧》 唐·于鹄
上方唯一室,禅定对山容。
行道临孤壁,持斋听远钟。
枯藤离旧树,朽石落高峰。
不向云间见,还应梦里逢。 -
35.《憩淮上观公法堂》 唐·孟郊
动觉日月短,静知时岁长。
自悲道路人,暂宿空闲堂。
孤烛让清昼,纱巾敛辉光。
高僧积素行,事外无刚强。 -
36.《憩淮上观公法堂》 唐·孟郊
动觉日月短,静知时岁长。
自悲道路人,暂宿空闲堂。
孤烛让清昼,纱巾敛辉光。
高僧积素行,事外无刚强。 -
37.《和河南白尹西池北新葺水斋招赏十二韵》 唐·雍陶
二室峰前水,三川府右亭。
乱流深竹径,分绕小花汀。
池角通泉脉,堂心豁地形。
坐中寒瑟瑟,床下细泠泠。 -
38.《寄题甘露寺北轩》 唐·杜牧
曾向蓬莱宫里行,北轩阑槛最留情。
孤高堪弄桓伊笛,缥缈宜闻子晋笙。
天接海门秋水色,烟笼隋苑暮钟声。
他年会著荷衣去,不向山僧说姓名。 -
39.《霁后寄白阁僧》 唐·马戴
苍翠霾高雪,西峰鸟外看。
久披山衲坏,孤坐石床寒。
盥手水泉滴,燃灯夜烧残。
终期老云峤,煮药伴中餐。 -
40.《李先生别墅望僧舍宝刹,因作双韵声》 唐·温庭筠
栖息消心象,檐楹溢艳阳。
帘栊兰露落,邻里柳林凉。
高阁过空谷,孤竿隔古冈。
潭庐同淡荡,仿佛复芬芳。