-
1.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
2.《挽王静安先生》 现代·陈寅恪
敢将私谊哭斯人,文化神州丧一身。
越甲未应公独耻,湘累宁与俗同尘。
吾侪所学关天意,并世相知妒道真。
赢得大清干净水,年年呜咽说灵均。 -
3.《卜居》 宋·王令
吾求一屋逮两月,贫不谋贵何以图。
朅栈自放就穷巷,幸得之喜何敢吁。
颓檐断柱不相缔,瓦堕散地梁架虚。
门无藩闑户不闭,时时犬彘入自居。 -
4.《宇文枢密借示范宽春山图妙绝一时以诗送还》 宋·楼钥
范生本以宽得名,不学关仝与李成。
笔端自出一机杼,理通神会真其能。
横披小轴屡到眼,颇亦时能辨真赝。
未见弘大如公藏,茂树乔山春烂漫。 -
5.《亲友冯仪之运干挽章三首》 宋·曹彦约
有学关时用,无心与物驰。
已称黄发老,犹似彩衣时。
世道空机穽,襟期自坦夷。
只今风月夜,犹足想清规。 -
6.《西使兼送孟学士南游》 唐·卢照邻
地道巴陵北,天山弱水东。
相看万馀里,共倚一征蓬。
零雨悲王粲,清尊别孔融。
裴回闻夜鹤,怅望待秋鸿。
骨肉胡秦外,风尘关塞中。
唯馀剑锋在,耿耿气成虹。 -
7.《同綦毋学士月夜闻雁》 唐·张九龄
栖宿岂无意,飞飞更远寻。
长途未及半,中夜有遗音。
月思关山笛,风号流水琴。
空声两相应,幽感一何深。
避缴归南浦,离群叫北林。
联翩俱不定,怜尔越乡心。 -
8.《西行别东台详正学士》 唐·骆宾王
意气坐相亲,关河别故人。
客似秦川上,歌疑易水滨。
塞荒行辨玉,台远尚名轮。
泄井怀边将,寻源重汉臣。
上苑梅花早,御沟杨柳新。
只应持此曲,别作边城春。 -
9.《早秋出塞寄东台详正学士》 唐·骆宾王
促驾逾三水,长驱望五原。
天阶分斗极,地理接楼烦。
溪月明关陇,戎云聚塞垣。
山川殊物候,风壤异凉暄。 -
10.《奉和圣制送张说上集贤学士赐宴(赋得西字)》 唐·韦抗
广庭临璧沼,多士侍金闺。
英宰文儒叶,明君日月齐。
集贤光首拜,改殿发新题。
早夏初移律,馀花尚拂溪。
壶觞接云上,经术引关西。
圣德鸿名远,将陪玉检泥。 -
11.《潼关吏》 唐·杜甫
士卒何草草,筑城潼关道。
大城铁不如,小城万丈余。
借问潼关吏:“修关还备胡?”
要我下马行,为我指山隅: -
12.《对酒示申屠学士》 唐·戴叔伦
三重江水万重山,山里春风度日闲。
且向白云求一醉,莫教愁梦到乡关。 -
13.《与从弟瑾同下第后出关言别》 唐·卢纶
同作金门献赋人,二年悲见故园春。
到阙不沾新雨露,还家空带旧风尘。
杂花飞尽柳阴阴,官路逶迤绿草深。
对酒已成千里客,望山空寄两乡心。 -
14.《送翰林张学士岭南勒圣碑》 唐·司空曙
汉恩天外洽,周颂日边称。
文独司空羡,书兼太尉能。
出关逢北雁,度岭逐南鹏。
使者翰林客,馀春归灞陵。 -
15.《宣城雪后还望郡中寄孟侍御(立春后开元观送强文学还京)》 唐·张南史
腊后年华变,关西驿骑遥。
塞鸿连暮雪,江柳动寒条。
山水还鄣郡,图书入汉朝。
高楼非别处,故使百忧销。 -
16.《洛中送杨处厚入关便游蜀》 唐·刘禹锡
洛阳秋日正凄凄,君去西秦更向西。
旧学三冬今转富,曾伤六翮养初齐。
王城晓入窥丹凤,蜀路晴来见碧鸡。
早识卧龙应有分,不妨从此蹑丹梯。 -
17.《待漏入阁书事,奉赠元九学士阁老》 唐·白居易
衙排宣政仗,门启紫宸关。
彩笔停书命,花砖趁立班。
稀星点银砾,残月堕金环。
暗漏犹传水,明河渐下山。 -
18.《道一大尹存之、庭美二学士简于圣明…四韵呈上三君子》 唐·杜牧
九金神鼎重丘山,五玉诸侯杂珮环。
星座通霄狼鬣暗,戍楼吹笛虎牙闲。
斗间紫气龙埋狱,天上洪炉帝铸颜。
若念西河旧交友,鱼符应许出函关。 -
19.《出关》 唐·杜牧
朝缨初解佐江濆,麋鹿心知自有群。
汉囿猎稀慵献赋,楚山耕早任移文。
卧归渔浦月连海,行望凤城花隔云。
关吏不须迎马笑,去时无意学终军。 -
20.《出关》 唐·许浑
朝缨初解佐江滨,麋鹿心知自有群。
汉囿猎稀慵献赋,楚山耕早任移文。
卧归渔浦月连海,行望凤城花隔云。
关吏不须迎马笑,去时无意学终军。