-
1.《东归在路率尔成咏》 隋代·孙万寿
学宦两无成,归心自不平。
故乡尚万里,山秋猿夜鸣。
人愁惨云色,客意惯风声。
羁恨虽多情,俱是一伤情。 -
2.《定拆号日喜而有作》 宋·陆游
小雨如丝落复收,悄无人语但呜鸠。
挽须预想诸儿喜,倒指犹为五日留。
满案堆书惟引睡,侵天围棘不遮愁。
为农父子长相守,误计随人学宦游。 -
3.《和黄介夫忆竹》 宋·蔡襄
君家有美竹,绕庐千百个。
种时意虑深,别后年华过。
颜色日益新,根本久已播。
石间鸣溜去,烟外哀禽和。 -
4.《问疾封中录诗》 南北朝·庾信
形骸违学宦。
狭巷幸为闲。
虹回或有雨。
云合又含寒。
横湖韵鹤下。
回溪狭猿还。
怀贤为荣卫。
和缓惠绮纨。 -
5.《冬日书怀四首》 宋·王炎
结茅绿阴下,四壁但图史。
时亦有好事,相过款名理。
舍之学宦游,蓬转不自已。
岂无山水音,尘埃被绿绮。
幽梦绕云溪,拿舟弄清泚。 -
6.《何氏书堂》 宋·张镃
谁云学宦不同源,人镜风流百世存。
想见当年临案牍,必无书限误成根。 -
7.《游杨村仁王院二十韵》 宋·郭印
山行不作懒,杖策穷幽邃。
崎岖十里馀,乃得桃源地。
竹树蓊以鲜,峰峦秀而媚。
娇云弄奇姿,啼鸟含幽意。 -
8.《山庵感旧》 宋·孙应时
短桥横涧有粗庐,俨立苍髯六丈夫。
长忆儿时弄泉石,谁令学宦走江湖。
泠风试作琴三叠,凉月还须酒一壶。
杖屡无忘数来往,不妨樵路小崎岖。 -
9.《壬申岁承命之任淦阳再过庐山国学感旧寄刘钧明府》 唐·李中
三十年前共苦辛,囊萤曾寄此烟岑。
读书灯暗嫌云重,搜句石平怜藓深。
各历宦途悲聚散,几看时辈或浮沈。
再来物景还依旧,风冷松高猿狖吟。 -
10.《和张促通学士苦暑思长安幕中望终南秋雪呈邻》 宋·司马光
秋云覆秦川,小雨野未显。
谁言终南顶,已有霰雪集。
返景开新晴,孱颜照都邑。
初疑江津阔,还浪横风急。 -
11.《舒城僧舍呈赠李仲宣文学》 宋·林逋
竹深淮寺雪萧骚,一壁寒灯伴寂寥。
瘦尽骨毛终褭褭,蚀来锋刃转豪曹。
宦情冷落诗中见,谈态轩昂酒后高。
莫为无辜惜才术,圣明求治正焦劳。 -
12.《送陕西提刑陆介夫学士》 宋·梅尧臣
轻车驰入关,秋色秦山厚。
太华如相欣,高峰招以手。
千古此路中,岂不名宦有。
何日历陇城,旧羌迎马首。
铜盘荐酥酪,皮服行牛酒。
边风与边月,冷落谙应久。 -
13.《得昭文李学士书报以二绝》 宋·王禹偁
左宦寂寥惟上洛,穷愁依约似长沙。
乐天诗什虽堪读,奈有春深迁客家。 -
14.《内翰毕学士外制迤舍人故仈部阁老王公之门生》 宋·王禹偁
掌贡司言耀圣朝,宦途屯否收难逃。
雄文自贮胸中甲,直气谁防笑里刀。
黄阁不登名甚屈,紫垣终老道弥高。
君看身後荣多少,两制门生伴凤毛。 -
15.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
万古仇池一老仙,前身游宦忆西川。
令威化鹤空千岁,何似重来十五年。 -
16.《华文阁学士沈持要挽词》 宋·周必大
宦游到处绩皆凝,名遂归来望更增。
棋势昼翻饶国手,蒲团夜坐敌禅僧。
风标常忆清如鹤,书札频通细若蝇。
戏彩堂空诗版在,禾兴耆旧传吴兴。 -
17.《游栖岩寺呈提刑学士毅夫兄》 宋·晁补之
飞楼压城城跨野,黄河逶迤避条华。
城南鸟道拱高岩,入谷车箱不容马。
解鞍初步石苔青,细泉鸣遶竹间亭。
肩舆直上十八折,维以采丝双巨緪。 -
18.《冬日偶书呈县学李君择之》 宋·强至
北风吹严雪,草木无媚姿。
野田一穗尽,雀鼠犹苦饥。
浦阳概穷山,不与阴冬宜。
今我虽旅宦,一身十口随。 -
19.《学宫诸生饮邀予与子野同之三首》 宋·陈造
少日峨冠英俊场,课馀觞咏共徜徉。
孰知薄宦江湖去,频梦炉亭饼饦香。 -
20.《仲舅敷文阁学士汪公挽词》 宋·楼钥
外氏桂成丛,诸甥长养中。
名称无酷似,宦达偶相同。
澹室既长往,适斋俄考终。
绝怜三学士,只賸一衰翁。