-
221.《题马洲书院》 元·王逢
蝌蚪秦皆废,灵光鲁独存。
豆笾漂海国,丹雘暗淮村。
苔藓花侵础,蒲芦叶拥门。
青春深雾潦,白日老乾坤。 -
222.《减字木兰花·湖山明秀》 元·王寂
湖山明秀。
豆蔻梢头春欲透。
学画鸦儿。
多少闲愁总未知。
新声皓齿。
恼损苏州狂刺史。
一斛骊珠。
许我尊前醉也无。 -
223.《望月婆罗门 怀古》 元·王寂
笑谈尊俎,坐中惊叹谪仙人。
乌丝落笔如神。
唤起小鬟风味,学按古阳春。
对琼枝璧月,朝暮长新。 -
224.《水调歌头 代寿朱子章 强村从书用裘杼楼》 元·陈栎
七十古稀有,今喜见先生。
紫阳家学渊奥,场屋旧家声。
鹗荐西风早岁,豹隐南山晚节,天爵自尊荣。
桂子兰孙拥,南极老人星。 -
225.《鹊桥仙 强村丛书用善本书室藏钞默庵文集本》 元·安熙
徘徊尊俎。
徜徉笑语。
俯仰乾坤今古。
世间豪杰数元龙,想未识、圣门风度。
也非学圃。
也非怀土。
静看落花风雨。
安排便买钓鱼蓑,□底是 -
226.《国香》 宋·高荷
南溪太史还朝晚,息驾江陵颇从款。
彩毫曾咏水仙花,可惜国香天不管。
将花托意为罗敷,十七未有十五余。
宋玉门墙纡贵从,蓝桥庭户怪贫居。 -
227.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
228.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
229.《进敬天图》 宋·程叔达
自幸躬逢时盛治,人欣官备掌丝纶。
频年馆阁更新进,屡世阶墀作近臣。
忆昔中兴开六位,旋禅历数转双轮。
祯符龙马南江出,宾录台垣北极陈。 -
230.《别陈常簿埙五首》 宋·杜范
心理同一辙,世学何多门。
倡徒各有植,成性非两存。
羽之到圣处,心小道自尊。
工夫未易熟,毁誉何足论。 -
231.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
232.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
233.《次魏明已表弟韵送刘长翁赴福建仓》 宋·高斯得
玉皇拔西珍,金节抚南服。
雄棱摺荒陬,祥飚扇寒谷。
长孺振河内,相如论巴蜀。
唯昔垂鸿名,于今蹑遐躅。 -
234.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
235.《饯范子》 宋·胡景俗
当年邂逅帝王畿,岁月侵寻若电飞。
学士荣除青锁闼,故人老著白麻衣。
尊前且斗闲身健,眼底休论往事非。
第恐锋车促严召,片帆明发不轻违。 -
236.《梅花》 宋·惠端方
美人在空谷,抱志苦贞洁。
不学桃李颜,甘在枯朽列。
素衣飘白云,玉佩缀明月。
肌肤炯凝脂,容色眩春雪。 -
237.《和三贤堂诗》 宋·家之巽
孤峰落魄一诗人,白傅何曾号直臣。
较似眉山敢山传,并祠浙水恐诬神。
人非伦拟终非偶,论贵平和不贵新。
争似独尊元佑学,高堂正笏更垂绅。 -
238.《喜逢灵江赟禅师》 宋·江朝卿
两世吟边友,分携二纪馀。
独怜身老去,及见顶圆初。
间昼烹茶数,炎天人定疏。
久依莲社泊,晤语胜邻居。 -
239.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
240.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。