-
61.《上巳前一日学射山、万岁池故事》 宋·范成大
北郊征路记前回,三尺惊尘马踏开。
新涨忽明多病眼,好风如把及时杯。
青黄麦垄平平去,疏密桤林整整来。
游骑不知都几许?长堤十里转轻雷。 -
62.《夏日陪提刑彭学士登周襄王故城》 宋·宋祁
聊随汉使者,一上周王城。
片雨北郊晦,残阳西岭明。
野禽呼自别,香草问无名。
谁复歌离黍,惟兴箕颍情。 -
63.《次韵杨明叔见饯十首》 宋·黄庭坚
事随世滔滔,心欲自得得。
杨君为己学,度越流辈百。
坐扪故衣虱,垢袜春汗黑。
睥睨纨袴儿,可饮三斗墨。 -
64.《走答明略适尧民来相约奉谒故篇未及之》 宋·黄庭坚
君不见生不愿为牛後,宁为鸡口。
吾闻向来得道人,终古不忒如维斗。
希价咸阳诸少年,可推令往挽令还。
俗学风波能自拔,我识廖侯眉宇间。 -
65.《夏日陪提刑彭学士登周襄王故城》 宋·梅尧臣
聊随汉使者,一上周王城。
片雨北郊晦,残阳西岭明。
野禽呼自别,香草问无名。
谁复黍讷咏,但兴箕颍情。 -
66.《邓正字宅见刘明复所画麓山秋景》 宋·张舜民
洛阳才子见长沙,自识中丹鬓未华。
文武才全皆不试,丹青笔妙更谁加。
老杉列在堂皇上,小景将归学士家。
我有故山常自写,免教魂梦落天涯。 -
67.《和杜七学士见寄》 宋·韩维
谋猷久恨辜明主,骸骨终蒙赐老臣。
绝口敢论当世事,放怀重老故园春。
闲寻物外忘言客,喜遇杯中得趣人。
能作新诗仍寄我,知君心不在埃尘。 -
68.《赠仲国美》 宋·陈造
三阅春光一建瓴,依然归棹泊危亭。
乌迎客子各头白,柳学故人俱眼青。
曾是纵谭僵婢仆,又成豪饮卧罍瓶。
明朝小话前溪别,分付溪风管醉醒。 -
69.《端明殿学士王公挽词》 宋·楼钥
短檠铁研用功深,万卷蟠胸不辍吟。
故国遁身来济岱。
壮年发藻向儒林。
爱民利物平生事,忧国忘家一片心。
史馆顷年陪润色,挽公无路涕盈襟。 -
70.《阁学袁侍郎以朝鲤豢龙两图见寄索和·豢龙》 宋·魏了翁
乾坤包万有,纳纳百囊罟。
人位乎两间,利与害为御。
一气贯四时,五风偕十雨。
神龙以为畜,扰御不予侮。 -
71.《浣溪沙 六月初三日,与学官高伯祥夜话于魏》 元·王恽
露榻风帘烛影摇。
故人留话慰萧条。
徘徊花月可怜宵。
天淡有云空漠漠,月明无雨更**。
洞天归路踏琼瑶。 -
72.《王宝学挽词二首》 宋·张嵲
故相传勋阀,风流见典刑。
所期为旱雨,何意堕明星。
有美閒桴鼓,姑苏诧使亭。
若追甘露事,忠首定丹青。 -
73.《寿王君明》 宋·陆文圭
去年中秋月色高,吴山痛饮推文豪。
今年依旧故乡月,纷纷青紫夸儿曹。
世间儿曹何足数,芙蓉仙人在江浦。
握荃怀弄遗世纷,黄卷日与圣贤伍。 -
74.《即席分韵送李才元学士守临邛》 宋·苏颂
君登石渠阁,荏苒十过春。
编摩业即卒,出入命已频。
人情叹荣滞,雅意犹逡巡。
襟怀恬而旷,鬓发黳如新。 -
75.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
76.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
77.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
78.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
79.《游褒禅山记》 宋·王安石
褒禅山亦谓之华山,唐浮图慧褒始舍于其址,而卒葬之;以故其后名之曰“褒禅”。
今所谓慧空禅院者,褒之庐冢也。
距其院东五里,所谓华山洞者,以其乃华山之阳名之也。
距洞百余步,有碑仆道,其文漫灭,独其为文犹可识曰“花山”。 -
80.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。