-
1.《步虚》 唐·司空图
阿母亲教学步虚,三元长遣下蓬壶。
云韶韵俗停瑶瑟,鸾鹤飞低拂宝炉。 -
2.《早秋出塞寄东台详正学士》 唐·骆宾王
促驾逾三水,长驱望五原。
天阶分斗极,地理接楼烦。
溪月明关陇,戎云聚塞垣。
山川殊物候,风壤异凉暄。 -
3.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
4.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
5.《寒日书斋即事三首》 唐·皮日休
参佐三间似草堂,恬然无事可成忙。
移时寂历烧松子,尽日殷勤拂乳床。
将近道斋先衣褐,欲清诗思更焚香。 -
6.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
7.《监试呈诸试官》 宋·苏轼
我本山中人,寒苦盗寸廪。
文辞虽少作,勉强非天廪。
既得旋废忘,懒惰今十稔。
麻衣如再著,墨水真可饮。 -
8.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
9.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
10.《叹老三首》 唐·白居易
晨兴照青镜,形影两寂寞。
少年辞我去,白发随梳落。
万化成于渐,渐衰看不觉。
但恐镜中颜,今朝老于昨。 -
11.《州中小饮便别牛相》 唐·李绅
笙歌罢曲辞宾侣,庭竹移阴就小斋。
愁不解颜徒满酌,病非伤肺为忧怀。
耻矜学步贻身患,岂慕醒狂蹑祸阶。
从此别离长酩酊,洛阳狂狷任椎埋。 -
12.《木兰花慢(夜登青城山玉华楼)》 宋·陆游
阅邯郸梦境,叹绿鬓、早霜侵。
奈华岳烧丹,青溪看鹤,尚负初心。
年来向浊世里,悟真诠秘诀绝幽深。
养就金芝九畹,种成琪树千林。 -
13.《赐神童蔡伯禧》 宋·宋真宗
七闵山水多才俊,三岁奇童出盛时。
家世应传清白训,婴儿自得老成资。
初尝学步来朝谒,方及能言解诵诗。
更励孜孜图进益,青云千里有前期。 -
14.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
世尊拈花,迦叶破颜。
只因学步,失却邯郸。
斫却庭前树,放出云外山。
行人才眨眼,身在画图间。
鸟飞不到处,今古绝跻攀。
洞天人去后,谁解倚栏干。 -
15.《宫词三首》 明·黎民表
金屋无人奉属车,君王初诵上清书。
日长不用教歌舞,自绕琪坛学步虚。 -
16.《三山杜门作歌》 宋·陆游
我生学步逢丧乱,家在中原厌奔窜。
淮边夜闻贼马嘶,跳去不待鸡号旦。
人怀一饼草间伏,往往经旬不炊爨。
鸣呼!乱定百口俱得全,孰为此者宁非天! -
17.《哭开孙》 宋·陆游
学步渐扶床,乘车已驾羊。
虚称砌台使,不遇玉函方。
杳杳天难问,茫茫夜正长。
寂寥谁伴汝,萧寺闭空房。 -
18.《送项平甫倅池阳》 宋·姜夔
项侯声名天宇窄,与君俱是荆湖客。
向来相闻不相值,长安城中乃相识。
论文要得文中天,邯郸学步终不然。
知君笔墨与性合,妙处突过苏李前。 -
19.《别徐运使》 宋·赵蕃
风声富贵每多偏,造物于公独俾全。
笑我效颦忘露丑,不知学步返难前。
侏儒自合奉囊粟,卫尉何曾直一钱。
我地有饥能任耻,熟闻高义薄云天。 -
20.《秋日孤山道院》 宋·周文璞
孤山有何好,修竹隐楼居。
人在秋云杪,香凝午醮馀。
芳林多落果,灵沼少惊鱼。
归棹闻歌咏,犹如学步虚。