-
241.《赠诸进士》 宋·柳开
今年举进士,必谁登高第。
孙传及孙仅,外复有丁谓。
到京见陈访,好尚同韩洎。
馆中诸仙郎,纶閤贤三字。 -
242.《题李伯时飞骑习射图》 宋·章良能
禁营貔虎天廐龙,技痒不奈刍粟丰。
闻道宝津尝护驾,前朝踊跃矜戏雄。
红绡低击柳枝碧,满满弯弓斫鬃射。
偶然穿叶未为奇,截下红绡方破的。 -
243.《说诗》 清·宋湘
涂脂传粉画长眉,按拍循腔疾复迟。
学过邯郸多少步,可怜挨户卖歌儿。 -
244.《景龙四年正月五日,移仗蓬莱宫,御大明殿,》 唐·李显
大明御宇临万方,--李显
顾惭内政翊陶唐。
--皇后
鸾鸣凤舞向平阳,--长宁公主 -
245.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
246.《满江红 授(原作受,据道藏改)记门人》 元·李道纯
吾道玄关,决不许、外边人人。
有学者来参,防他做贼。
猛把杀人刀子举,活人手段轻拈出。
更单提、独弄逞神通,谁能敌。 -
247.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
248.《三豪诗送杜默师雄》 宋·石介
曼卿豪于诗,社壇高数层。
永叔豪于辞,举世绝俦朋。
师雄歌亦豪,三人宜同称。
曼卿苦汩没,老死殿中丞。 -
249.《溪上谣》 宋·林希逸
溪上行吟山里应,山边闲步溪间影。
每应人语识山声,却向溪光见人性。
溪流自漱溪不喧,山鸟相呼山愈静。
野鸡伏卵似养丹,睡鸭栖芦如入定。
人生何必学臞仙,我行自乐如散圣。
无人独赋溪山谣,山能远和溪能听。 -
250.《樵青歌 为黄仙裳作》 清·杜濬
当时同学十数人,两人引颈先朝露。
一人万里足重茧,一个入海随烟雾。
三人灭迹逃空门,四人墙东长闭户。
一人卖药不二价,一人佯狂以自污。 -
251.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
252.《庐山吟》 当代·李锐
借得名山避世哗,群贤毕至学仙家。
出门总是逐风景,无日能忘餐晚霞。
漫步随吟今古句,高谈且饮云雾茶。
林中夜夜闻丝竹,弥撒堂尖北斗斜。 -
253.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
254.《融州老君洞敕赐真仙岩之图》 宋·杜应然
古号黔南今号融,真仙第一胜高嵩。
仙关标榜门增丽,圣像威灵民名崇。
帝赐御书藏宝阁,天生石像老仙翁。
瓶炉罗列非雕琢,幢盖周围夺巧工。 -
255.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
256.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
257.《陆象山先生墓》 宋·郭波
大道久荆榛,歧路苦未并。
博约岂不贤,末学恣驰骋。
口耳谩纷纭,徒知响与影。
吾心自神明,一掬涵万境。 -
258.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
259.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
260.《谒和靖先生虎丘祠堂》 宋·李道传
涵养当用敬,进学在致知。
如车去只轮,跬步不可之。
夫子受师说,惟敬实所持。
升堂逮易箦,参倚日在斯。