-
1.《满江红·安乐窝中》 宋·无名氏
安乐窝中,庆华发、苍颜七十。
生处好、十分清瘦,仙风道骨。
自古天教仁者寿,只今人饮贤人德。
更一年、两度腊嘉平,垂弧夕。 -
2.《安乐窝中一炷香》 宋·邵雍
安乐窝中一炷香,凌晨焚意岂寻常。
祸如许免人须诌,福若待求天可量。
且异缁黄徼庙貌,又殊儿女袅衣裳。
中孚起信宁烦祷,无妄生灾未易禳。 -
3.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
4.《寄题梵才大士台州安隐堂》 宋·梅尧臣
巢禽托静林,潜鱼恋深壑。
岂不能自安,翔泳得所乐。
达士远纷华,於戡守冲漠。
堂前鸣松风,堂後馥花萼。 -
5.《和子瞻东阳水乐亭歌》 宋·苏辙
君不见武安前堂立曲旃,官高得厚多忧患。
又不见夏侯好妓贫无力,帘箔为衣人莫识。
两人操行虽不同,辛苦经营实如一。
不如君家激水石中流,听之有声百无忧。 -
6.《送薛乐道知郧乡》 宋·黄庭坚
黄山叶县连墙居,谢公席上对摴蒱。
双鬟女弟如桃李,早许归我舍中雏。
平生同忧共安乐,岁晚相看青云衢。
去年樽酒辇毂下,各喜身为反哺乌。 -
7.《曾季饮少卿安序堂次朱希真韵》 宋·周必大
行藏本同涂,明哲遇辄安。
畎亩道可乐,肯思负鼎干。
膰肉倘爱礼,岂遽涉汶川。
大哉天地准,笑汝士女耽。 -
8.《次鲁季钦安序堂韵》 宋·曹勋
蒙溪有广夏,先生居之安。
雅得林泉乐,不与尘土干。
隐隐揖遥碧,瀰瀰濯清川。
高明意乃适,至游情所耽。 -
9.《游安乐道院》 宋·李流谦
美璞出丛阜,径寸藏尺水。
堂堂大导师,钟灵此其地。
荒坑名老君,故老说遗事。
仙佛势不敌,北面昔所试。 -
10.《次韵薛秘书见遗玉臂格谢书则堂扁额》 宋·魏了翁
人心之精微,未动孰为判。
邪正介然形,君子小人断。
熙熙大雅歌,洋洋关雎乱。
或觇时安乐,或识世屯难。