-
1.《书感》 唐·周祚
黔首播百谷,上天苦少雨。
乾风吹白日,浮云不得聚。
桔槔声转促,炎热势未已。
去年患旱魃,龟坼竟千里。 -
2.《齿落》 宋·陆游
昔闻少陵翁,皓首惜堕齿。
退之更可怜,至谓豁可耻。
放翁独不然,顽顿世无比,齿摇忽脱去,取视乃大喜。
譬如大木拔,岂有再安理。
咀嚼浩无妨,更觉彘肩美。 -
3.《寄临汀推官卢伯寿二首》 宋·曾丰
解官赴调出临川,倒指侵寻十二年。
文学背时招白眼,功名迂路得华颠。
胸中要与天相似,分内姑安理自然。
素业更须频点检,有无可以上青编。 -
4.《赤谷安禅师塔》 唐·卢照邻
独坐岩之曲,悠然无俗纷。
酌酒呈丹桂,思诗赠白云。
烟霞朝晚聚,猿鸟岁时闻。
水华竞秋色,山翠含夕曛。 -
5.《赠郑十八贲(云安令)》 唐·杜甫
温温士君子,令我怀抱尽。
灵芝冠众芳,安得阙亲近。
遭乱意不归,窜身迹非隐。
细人尚姑息,吾子色愈谨。 -
6.《长安客舍,赠李行父明府》 唐·钱起
藏器待时少,知人自古难。
遂令丹穴凤,晚食金琅玕.
谁谓兵戈际,鸣琴方一弹。
理烦善用简,济猛能兼宽。 -
7.《顺宗至德大安孝皇帝挽歌三首(时充卤簿使)》 唐·权德舆
十叶开昌运,三辰丽德音。
荐功期瘗玉,昭俭每捐金。
解泽皇风遍,虞泉白日沈。
仍闻起居注,焚奏感人心。 -
8.《马秀才草书歌(大理马正之二)》 唐·权德舆
伯英草圣称绝伦,后来学者无其人。
白眉年少未弱冠,落纸纷纷运纤腕。
初闻之子十岁馀,当时时辈皆不如。 -
9.《长安羁旅行》 唐·孟郊
十日一理发,每梳飞旅尘。
三旬九过饮,每食唯旧贫。
万物皆及时,独余不觉春。
失名谁肯访,得意争相亲。 -
10.《寿安西渡奉别郑相公》 唐·孟郊
洛河向西道,石波横磷磷。
清风送君子,车远无还尘。
春别亦萧索,况兹冰霜晨。
零落景易入,郁抑抱难申。