-
1.《蛙声》 宋·王炎
官蛙不问雨兼晴,阁阁无端聒耳鸣。
对客自夸闻鼓吹,稚圭此语岂真情。 -
2.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
3.《喜晴》 宋·虞俦
雨馀天宇十分清,到处官蛙噤不鸣。
残点喜闻檐溜断,新凉更觉葛衣轻。
飞扬楚观人无梦,畜缩胥涛怒已平。
满眼秋风归未得,却惭千里话莼羹。 -
4.《葛岭贾似道园池》 宋·汤仲友
檀板歌残陌上花,过墙荆棘刺檐牙。
指挥已失铁如意,赐予宁存玉辟邪。
败屋春归无主燕,废池雨产在官蛙。
木棉庵外尤愁绝,月黑夜深闻鬼车。 -
5.《和朱少府苦雨》 宋·宋祁
滞淹连春晦,层阴接夜分。
骁壶惟发电,愁栋但生云。
里突居无爨,官蛙坐厌闻。
遥知霖唱罢,客思转相纷。 -
6.《和束熙之雨后》 宋·王令
猎猎风吹雨气腥,谁翻碧海踏天倾。
如何农畯三时望,只得官蛙一处鸣。
何处断虹残冷落,有时斜照暂分明。
当车收辙云藏迹,依旧晴空万里平。 -
7.《和束熙之雨後》 宋·王令
猎猎风吹雨气腥,谁翻碧海踏天倾。
如何农畯三时望,只得官蛙一处鸣。
何处断虹残冷落,有时斜照暂分明。
当车收辙云藏迹,依旧晴空万里平。 -
8.《感风谢客》 宋·方岳
阖阖官蛙鸣,齁齁老牛喘。
政坐一朝喧,作此十日沴。
天公信难料,气候随手转。
吾贫了目前,遽脱春衣典。 -
9.《草虫图》 宋·仇远
昨夜南山雷雨霁,蛰室初开百虫起。
草夭菜秀蒲柳长,生意森然随气使。
阴阳变态足纤巧,分得余妍归画史。
野蜂采蜜花房里,官蛙瞠目莎池底。 -
10.《黄州夜泊听水声因为绝句以广欧阳公诗话》 宋·孔武仲
泠然非徵亦非商,夜久清香入梦长。
人道官蛙成鼓吹,我知风水是霓裳。 -
11.《咏蛙》 唐·杨收
兔边分玉树,龙底耀铜仪。
会当同鼓吹,不复问官私。 -
12.《江神子(闻蝉蛙戏作)》 宋·辛弃疾
簟铺湘竹帐垂纱。
醉眠些。
梦天涯。
一枕惊回,水底沸鸣蛙。 -
13.《官庄春暝》 唐·潘纬
一径掩蒿蓬,孤村烟霭中。
鸣蛙出水曲,宿鸟隐花丛。
高树留残照,遥山映暮空。
无人伴幽兴,招月听丝桐。 -
14.《闻蛙》 清·倪瑞璿
草绿清池水面宽,终朝阁阁叫平安。
无人能脱征徭累,只有青蛙不属官。 -
15.《次韵述古过周长官夜饮》 宋·苏轼
二更铙鼓动诸邻,百首新诗间八珍。
已遣乱蛙成两部,更邀明月作三人。
云烟湖寺家家境,灯火沙河夜夜春。
曷不劝公勤秉烛,老来光景似奔轮。 -
16.《闻蛙二首》 宋·宋祁
蛙声直可厌,聒耳横相干。
怒气何关勇,私鸣不为官。 -
17.《闻蛙二首》 宋·宋祁
膨脝枵怒腹,日夕沸溪干。
群响何容罢,时无牡鞠官。 -
18.《和柳子玉官舍十首之土榻》 宋·黄庭坚
榻前鼓吹蛙一部,榻上古木吟风雨。
客来相倚竹根眠,免令不解陈登去。 -
19.《安之令子河阳官舍作蛙乐轩安之有诗寄题辄敢》 宋·司马光
鼓吹娱俗耳,蛙鸣惬雅怀。
最宜凉雨歇,更与晚风偕。
骥子方长鹜,云衢偶未谐。
功名当努力,留此遗吾侪。 -
20.《以宋香方红送听蛙翁答柬云两年来啖荔颗则动》 宋·刘克庄
奁封名品饷耆年,谊比□芹曝背然。
帖报能生采薪疾,谱言曾有荔枝仙。
朵颐笑我脾神馁,节腹知君气□全。
来岁郎官香烂熟,定分千颗沃馋涎。