-
1.《清平乐(忠孝堂雨过,荷花烂然,晚晴可人,因呈李宜山同舍)》 宋·赵长卿
水乡清楚。
襟袖销袢暑,绰约藕花初过雨。
出浴杨妃无语。
葡萄酌玻璃。
已拚一醉酬伊。
浪卷夕阳红碎,池光飞上帘帏。 -
2.《蝶恋花(用宜笑之语作)》 宋·赵师侠
解语花枝娇朵朵。
不为伤春,爱把眉峰锁。
宜笑精神偏一个。
微涡媚靥樱桃破。
先自腰肢常袅娜。
更被新来,酒饮频过火。
茶饭不忺犹自可。
脸儿瘦得些娘大。 -
3.《再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅》 宋·仲并
故眼相看未作疏,平生风味是吾庐。
娉娉袅袅谁家子,浪说倾城总不如。 -
4.《再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅》 宋·仲并
少时暮暮复朝朝,一水相望恨未消。
岸曲横舟试回首,隔帘斜立数妖娆。 -
5.《再过宜兴舟中见芍药数枝忆淮乡花之盛为之怅》 宋·仲并
却是溪头消息真,故园十载漫风尘。
如今不问黄楼子,浅白轻红自可人。 -
6.《题花光梅十首·高下随宜》 宋·王柏
亚水凌空任短长,枝枝风度要平章。
一樽月下吞花影,剔在须头点点香。 -
7.《花光十梅·高下随宜》 宋·释师范
树有高低枝短长,花开随处恰相当。
都缘妙得毫端趣,竖抹横托总不妨。