-
21.《宝林寺》 宋·王英孙
飞来几千载,台殿压岧峣。
落日飞仙鼠,秋风下健雕。
山腰危露石,海眼暗通潮。
堪叹玄英后,诗名竟寂寥。 -
22.《宝林院次韩廷玉韵》 宋·韩元吉
山绕孤城水拍空,惜无残月照疏桐。
江干云断夜来雨,木末凉生秋到风。
六代兴亡知寺古,老禅神异载碑丰。
诗成极目苍茫里,惜别情怀醉梦中。 -
23.《夏日归自宝林二首》 宋·王之道
十里招提路,崎岖祝坚归。
青黄原上麦,红白草间薇。
正看云容合,俄惊雨脚飞。
余花被沾湿,芳气袭人衣。 -
24.《题山水图为宝林衍上人作》 明·刘基
雨过秋山日欲暾,白云如雪拥山根。
高松浥露和烟冷,迸水穿沙出谷浑。
拟向萝阴缘石径,却寻花片入桃源。
画图应有通神处,他日相从子细论。 -
25.《九日宝林塔中作》 宋·苏泂
甕头无酒菊花青,千丈苍崖孰与登。
从此重阳课茶事,不携儿女只携僧。 -
26.《宝林院》 宋·戴表元
何处寻三窟,端来寄一壶。
岩根接沧海,云杪挂浮图。
古壁碑漫灭,灵鳗事有无。
昌公好相识,间暇说江湖。 -
27.《登宝林飞来峰》 宋·黄庚
乘风飞步碧崔嵬,万壑千岩入眼来。
古甃直穿沧海破,浮图高拂白云开。
龟公埋没今无冢,乌喙登临旧有台。
立尽斜阳不归去,一声孤雁过蓬莱。 -
28.《登宝林佛阁次韵》 宋·黄庚
曳杖陟高阁,登临思渺然。
闲身空岁月,老眼几山川。
落照明秋浦,飞帆湿暮烟。
倚阁怅今昔,余恨付吟篇。 -
29.《登宝林塔》 宋·黄庚
屹立浮图可摘星,吟边喜与客同登。
阑干六曲又六曲,梯级一层又一层。
极目江山无障碍,着身霄汉欲飞腾。
雁来疑是题名处,拂试残碑问寺僧。 -
30.《题云黄山宝林寺》 宋·喻良能
弥勒下生地,溪山秀且长。
萧萧双树碧,冉冉片云黄。
晓日觚棱净,西风松桂香。
十年疏杖屦,玉石耿难忘。 -
31.《宝鼎现(寿范著林)》 宋·陈著
著林仙叟,梦境炊得,才香还觉。
回首渺,觚棱何处,云与商量浮计小。
矮矮屋、半弓来闲地,也著三花两草。
沸眼底、鞭风笠雨,不满茶边一笑。 -
32.《宝鼎现(寿范著林)》 宋·陈著
著林仙叟,梦境炊得,才香还觉。
回首渺,觚棱何处,云与商量浮计小。
矮矮屋、半弓来闲地,也著三花两草。
沸眼底、鞭风笠雨,不满茶边一笑。 -
33.《过建阳范氏桂林馆见其向日娱宝亭馆已属他人》 宋·王迈
桂林当日如春煖,花木清妍差可款。
主人好事玉泉香,行客留题锦囊满。
桂林今日如冰寒,颓垣坏壁他人管。
穷冬莫赠范叔袍,过竿谁饷子桑饭。 -
34.《和林宝文吹暑轩二绝》 宋·王炎
木末长风送雨来,田家远近稻花开。
披襟燕坐黄堂静,一笑江山爽气回。 -
35.《和林宝文吹暑轩二绝》 宋·王炎
藕花香里画船横,人静惟闻洗玉声。
四野清平公燕喜,隐然方面有长城。 -
36.《再和林宝文三绝》 宋·王炎
要知好雨自何来,和气连云拨不开。
廊庙为霖须妙手,即看力斡大钧回。 -
37.《再和林宝文三绝》 宋·王炎
千里山川今秀色,四郊鸡犬散欢声。
更呼屏翳从颐指,润泽无边浃属城。 -
38.《再和林宝文三绝》 宋·王炎
阳开阴阖四时更,谁解均调玉煜明。
画戟香中沛恩泽,祥风甘雨自流行。 -
39.《和林宝文喜雨》 宋·王炎
山椒霭霭暮云徂,一雨翻盆物尽苏。
父老相逢笑相语,今年和气旧时无。 -
40.《林宝文生日》 宋·王炎
乾健运元气,斗杓默回旋。
千岁生一圣,半千生一贤。
间世有异禀,天意非徒然。
皇极在人心,俗学无自得。