-
461.《哀北》 宋·陆游
太行天下脊,黄河出昆仑。
山川形胜地,历世多名臣。
哀哉六十年,左衽沦胡尘。
抱负虽奇伟,没齿不得伸。
老夫实好义,北望常酸辛。
何当拥黄旗,径涉白马津?穷追殄犬羊,旁招出凤麟。
努力待传檄,勿谓吴无人! -
462.《五月十七夜大雨歌》 宋·文天祥
去年五月望,流水满一房。
今年后三夕,大雨复没床。
我辞江海来,中原路茫茫。
舟楫不复见,车马驰康庄。 -
463.《先两国初忌》 宋·文天祥
北风吹黄花,落木寒萧飕。
哀哀我慈母,玉化炎海秋。
日月水东流,音容隔悠悠。
小祥哭下邳,大祥哭幽州。 -
464.《筑房子歌》 宋·文天祥
自予居狴犴,一室以自治。
二年二大雨,地污实成池。
圄人为我恻,畚土以筑之。
筑之可二尺,宛然水中坻。 -
465.《顺祀诗》 宋·宋祁
孰顺其祀,明明天子。
天子谦让,诏群臣其议。
惟章献、章懿,遂祔先帝。
宜索而典,而古而今。 -
466.《寓陈杂诗十首》 宋·张耒
唐有元相国,实杀颜平原。
平原腹有丹,尸解神已仙。
颜公死已矣,人见如生前。
致令遗其像,委曲与人言。 -
467.《冬日放言二十一首》 宋·张耒
酒圣卯时欢,此语闻乐天。
安用苦了了,白日供忧煎。
浮世本幻妄,空花电露然。
人间无实事,惟醉庶几焉。 -
468.《未试即事杂书率用秋日同文馆为首句》 宋·张耒
倦枕愁霜苦,晴窗宿雾开。
幕云当昼合,袍雪与风来。
元日彤庭实,春风曲水杯。
何须恋杨柳,圣世要无媒。 -
469.《友山》 宋·张耒
张子官于福昌,块灰独居,无与为友。
宾客不至,遗朋失旧。 -
470.《种薤》 宋·张耒
薤实菜中芝,仙圣之所嗜。
轻身强骨干,却老卫正气。
持钱易百本,僻处多隙地。
雨余土壤滋,栽植勤我隶。 -
471.《读管子》 宋·张耒
夷吾相桓公,岂复偶际会。
观其平生心,身已有所委。
天方困生民,吊伐实在己。
求居寓所欲,纠与白等耳。 -
472.《读戚公恕进卷》 宋·张耒
世方尚纤柔,子独不可揉。
人皆喜呶呶,子语不出口。
巉然即之高,俗子竞嘲诟。
我尝要之难,快使暴其有。 -
473.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
474.《种菊:》 宋·张耒
何馨香之芬敷兮,昌绿叶而紫茎。
是其名为菊兮,爰植予之中庭。
性清平而不躁兮,味甘爽而充烹。
当秋露之惨凄兮,舒煌煌之华英。 -
475.《代人上颍川韩端明生日》 宋·张耒
实历休明运,金貂将相门。
产材皆巨植,流庆出深源。
世仰风规旧,公膺戬谷繁。
人间见麟凤,天路引鹏鲲。 -
476.《和柳郎中山谷寺翠光亭长韵》 宋·张耒
山深疑路断,古寺忽开门。
乔木风霜急,荒崖云雨痕。
朝霞明翠霭,秋雨濯岚昏。
幽鸟不避客,闲云时入轩。 -
477.《和应之蝎虎》 宋·张耒
蝎虎捕蝇君叹息,尔胡纵蝎蝇遭食。
畏难侮易真可尤,能捕飞蝇犹有益。
君不见世上虚名相借与,号以千钧实无缕。
岂惟无益害从旃,搏绳之虎犹为贤。 -
478.《寄子由先生》 宋·张耒
先生四十犹不遇,独坐南都谁与语。
青衫弟子天下穷,饥走京城困羁旅。
高门得饭暂见肉,敝筐无实惟巢鼠。
楼头酒贵不敢沽,三百青铜输杜甫。 -
479.《送翟公巽赴中书舍人》 宋·张耒
韩筋柳骨世不闻,翟公笔力回千钧。
十年声名满四海,淮阳邂逅双朱轮。
老翁空疏亦何有,察公于我意甚真。
高谈亹亹云汉上,一扫阘茸如灰尘。 -
480.《读王荆公诗》 宋·张耒
名实由来不可逃,悠悠毁誉亦徒劳。
臧公已死言终立,不是轩裳世禄高。