-
1.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
2.《送黄构擢第后归江南》 唐·孟郊
澹澹沧海气,结成黄香才。
幼龄思奋飞,弱冠游灵台。
一鹗顾乔木,众禽不敢猜。
一骥骋长衢,众兽不敢陪。 -
3.《青石-激忠烈也》 唐·白居易
青石出自蓝田山,兼车运载来长安。
工人磨琢欲何用,石不能言我代言。
不愿作人家墓前神道碣, -
4.《汉堤诗》 唐·卢肇
阴沴奸阳,来暴于襄。
洎入大郛,波端若铓。
触厚摧高,不知其防。 -
5.《题焚经台》 唐·无名氏
门径萧萧长绿苔,一回登此一徘徊。
青牛谩说函关去,白马亲从印土来。
确实是非凭烈焰,要分真伪筑高台。
春风也解嫌狼藉,吹尽当年道教灰。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
8.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
9.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
10.《全州南城》 宋·冯岵
全州城南何壮观,石崖为趾江为濠。
凌落渡江骑马去,空蒙瘴雾漫绨袍,逦迤过滩水,小艇浮桐槽。
半渡急雨雪,舟师失飞篙。 -
11.《题赵元临高房山钟观图》 明·王行
北苑貌山水,见墨不见笔。
继者惟巨然,笔从墨间出。
南宫实游戏,父子并超轶。
岂曰董是师,赓歌偶同律。 -
12.《游圜觉乾明祥符三院至暮》 宋·陆游
成都再见春事残,虽名闲官实不闲;门前车马闹如市,案上文檄高於山。
有时投罅辄径出,略似齐客偷秦关。
日斜仆夫已整驾,顾景欲驻愁嘲讪。
岂知今朝有此乐,放浪一笑开衰颜。 -
13.《故江阳杨君画像赞》 宋·黄庭坚
显允临邛,吏师文宗。
能者述之,德宇恢恢。
疏而不失,有物实之。
於义当然,确乎不夺。 -
14.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
15.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
16.《题朱氏梅芳书院》 宋·姚勉
玉梅苍竹拥冰壶,中有扬雄宅一区。
地占清虚开境界,人从确实作工夫。
穷经得趣床横易,体道存心壁画图。
格物致知功用在,的传愿继考亭朱。 -
17.《谨所之赠王氏子》 宋·陈淳
我赠王氏子,作此谨所之。
之子何所喜,喜有近道资。
妙龄正弱冠,立志已不卑。
与之语则解,知弗流俗随。 -
18.《朴庵》 宋·释绍昙
确实行藏与古俦,略无半点诈明头。
竖粗拳验方来眼,未跨门时见便休。 -
19.《藏春峡·老圃亭》 宋·杨时
昔君居隐鳞,投竿拂珊瑚。
今来寓谷口,结亭事春锄。
亭下十余畦,蔚蔚富嘉蔬。
野果衔朱蕤,蔓实垂青桴。