-
1.《绣带儿(客路见梅)》 宋·曾觌
潇洒陇头春。
取次一枝新。
还是东风来也,犹作未归人。
微月淡烟村。
谩伫立、惆怅黄昏。
暮寒香细,疏英几点,尽奈销魂。 -
2.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
非卿桥不立,谁是杜武库。
下浦未更新,过者几惊雇。 -
3.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
月卿派天河,星桥叹谁可。
如彼行道人,病责涉在我。 -
4.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
迈古大夫名,后成大前造。
千崖秋气高,落成偕父成。 -
5.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
江湖道四达,坎险横危机。
一旦席上遇,惠大政岂非。 -
6.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
亭若龙两翼,欲跃胜高空。
济人几千百,绪余不言功。 -
7.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
临渊似平陆,徐行若安土。
推此以扶颠,屹然中流柱。 -
8.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
长才二百尺,婉若千里隔。
天下悦出涂,旁午任行客。 -
9.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
规自赵日久,成令方能之。
捄溺由己溺,信惟君子知。 -
10.《酬袁守方秋崖遗宝带桥诗以雇我老非题柱客》 宋·包恢
指麾谈笑间,朗若月出云。
放之准四海,经济要属君。