-
181.《和乐天早寒》 唐·刘禹锡
雨引苔侵壁,风驱叶拥阶。
久留闲客话,宿请老僧斋。
酒瓮新陈接,书签次第排。
翛然自有处,摇落不伤怀。 -
182.《曲江春望》 唐·刘禹锡
凤城烟雨歇,万象含佳气。
酒后人倒狂,花时天似醉。
三春车马客,一代繁华地。
何事独伤怀,少年曾得意。 -
183.《献荥阳公诗五十韵》 唐·元稹
郑驿骑翩翩,丘门子弟贤。
文翁开学日,正礼骋途年。
骏骨黄金买,英髦绛帐延。
趋风皆蹀足,侍坐各差肩。 -
184.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
185.《邵公母》 唐·牟融
搔首惊闻楚些歌,拂衣归去泪悬河。
劬劳常想三春恨,思养其如寸草何。
浙水梦怀千里远,苏台愁望白云多。
伤心独有黄堂客,几度临风咏蓼莪。 -
186.《九日》 唐·李群玉
年年羞见菊花开,十度悲秋上楚台。
半岭残阳衔树落,一行斜雁向人来。
行云永绝襄王梦,野水偏伤宋玉怀。
丝管阑珊归客尽,黄昏独自咏诗回。 -
187.《成纪书事二首》 唐·许棠
东吴远别客西秦,怀旧伤时暗洒巾。
满野多成无主冢,防边半是异乡人。
山河再阔千馀里,城市曾经一百春。 -
188.《早春》 唐·司空图
伤怀同客处,病眼却花朝。
草嫩侵沙短,冰轻著雨消。
风光知可爱,容发不相饶。
早晚丹丘去,飞书肯见招。 -
189.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
190.《秋日卢郎中使君幼平泛舟联句一首》 唐·皎然
共载清秋客船,同瞻皂盖朝天。
——卢藻
悔使比来相得,如今欲别潸然。
——卢幼平 -
191.《秋日毗陵南寺送潘述之扬州》 唐·皎然
孤客秋易伤,嘶蝉静仍续。
佳晨亦已屡,欢会常不足。
禅地非路岐,我心岂羁束。
情生远别时,坐恨清景促。
望中千里隔,暮归西山曲。
萧条月中道,彩蒨原上绿。
不见同心人,幽怀增踯躅。 -
192.《落日怅望·昧旦多纷喧》 南北朝·谢朓
昧旦多纷喧,日晏未遑舍。
落日余清阴,高枕东窗下。 -
193.《问歌颦(雨中花令)》 宋·贺铸
清滑京江人物秀。
富美发、丰肌素手。
宝子余妍,阿娇余韵,独步秋娘后。
奈倦客襟怀先怯酒。
问何意、歌颦易皱。
弱柳飞绵,繁花结子,做弄伤春瘦。 -
194.《风流子》 宋·朱敦儒
吴越东风起,江南路,芳草绿争春。
倚危楼纵目,绣帘初卷,扇边寒减,竹外花明。
看西湖、画船轻泛水,茵幄稳临津。
嬉游伴侣,两两携手,醉回别浦,歌遏南云。 -
195.《渔家傲》 宋·朱敦儒
谁转琵琶弹侧调。
征尘万里伤怀抱。
客散黄昏庭院悄。
灯相照。
春寒燕子归来早。
可惜韶光虚过了。
多情人已非年少。
只恐莺啼春又老。
知音少。
人间何处寻芳草。 -
196.《满江红(登长沙定王台和南轩张先生韵)》 宋·吕胜己
小立危亭,风惨淡、斜阳满目。
望渺渺、湘江一派,楚山千簇。
芳草连云迷远树,断霞散绮飞孤鹜。
感骚人、赋客向来词,愁如束。 -
197.《应天长》 宋·方千里
嫩黄上柳,新绿涨池,东风艳冶天色。
又见乍晴还雨,年华傍寒食。
春依旧,身是客。
对丽景、易伤岑寂。 -
198.《青玉案(重游葵园)》 宋·吴文英
东风客雁溪边道。
带春去、随春到。
认得踏青香径小。
伤高怀远,乱云深处,目断湖山杳。
梅花似惜行人老。
不忍轻飞送残照。
一曲秦娥春态少。
幽香谁采,旧寒犹在,归梦啼莺晓。 -
199.《乳燕飞》 宋·刘辰翁
语参差述之
赤壁之游乐。
但古今、风清月白,更无坡作。
矫首中洲公何许,共我横江孤鹤。 -
200.《金缕曲(月夕赋道词,书毕,怆然有感,再赋此)》 宋·汪梦斗
满目飞明镜。
忆年时、呼朋楼上,畅怀觞咏。
圆到今宵依前好,诗酒不成佳兴。
身恰在、燕台天近。