-
1.《秋至怀归诗》 南北朝·江淹
怅然集汉北。
还望岨山田。
沄沄百重壑。
参差万里山。 -
2.《秋日夜怀》 唐·刘沧
砧杵寥寥秋色长,绕枝寒鹊客情伤。
关山云尽九秋月,门柳叶凋三径霜。
近日每思归少室,故人遥忆隔潇湘。
如何节候变容发,明镜一看愁异常。 -
3.《吴郡怀古》 唐·韩偓
主暗臣忠枉就刑,遂教强国醉中倾。
人亡建业空城在,花落西江春水平。
万古壮夫犹抱恨,至今词客尽伤情。
徒劳铁锁长千尺,不觉楼船下晋兵。 -
4.《晚望怀长沙故人》 宋·戴复古
却扇清风起,楼头坐晚凉。
青山连远水,绿树带斜阳。
客路伤离别,人情果在亡。
定应今夜梦,随月到潇湘。 -
5.《登邠州城楼》 宋·文同
试此望摇落,秋襟成惘然。
客怀伤薄莫,节物感穷边。
断烧侵高垒,微阳入晚川。
年来旧山意,常与雁翩翩。 -
6.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
7.《蝶恋花·旅月怀人》 清·宋琬
月去疏帘才数尺,乌鹊惊飞,一片伤心白。
万里故人关塞隔,南楼谁弄梅花笛?
蟋蟀灯前欺病客,清影徘徊,欲睡何由得?墙角芭蕉风瑟瑟,生憎遮掩窗儿黑。 -
8.《六么令·次韵和贺方回金陵怀古鄱阳席上作》 宋·李纲
长江千里,烟淡水云阔。
歌沉玉树,古寺空有疏钟发。
六代兴亡如梦,苒苒惊时月。
兵戈凌灭。 -
9.《拟咏怀诗 三》 南北朝·庾信
俎豆非所习。
帷幄复无谋。
不言班定远。
应为万里侯。
燕客思辽水。
秦人望陇头。
倡家遭强娉。
质子值仍留。
自怜才智尽。
空伤年鬓秋。 -
10.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。