-
1.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
早从方外游,志不在婚宦。
采薇陟西山,采藻涉南涧。
拄杖仅过眉,短衣不掩骭。
一为火宅累,渐觉有忧患。 -
2.《邠州留别》 唐·耿湋
终岁山川路,生涯总几何。
艰难为客惯,贫贱受恩多。
暮角寒山色,秋风远水波。
无人见惆怅,垂鞚入烟萝。 -
3.《寄梅处士》 唐·张籍
扰扰人间是与非,官闲自觉省心机。
六行班里身常下,九列符中事亦稀。
市客惯曾赊贱药,家僮惊见著新衣。
君今独得居山乐,应喜多时未办归。 -
4.《减字木兰花》 宋·沈瀛
荷公临止。
宾客惯看儿亦喜。
歌雅歌风。
《通鉴》《通书》又《史通》。
欲相酹酒。
瓦缶田家羞出寿。
甚欲舟何。
愧没瑶觞玉斝多。 -
5.《送友人归番阳》 明·刘绩
芳草绿尚浅,故园春又残。
平生为客惯,今日别君难。
短棹吴郎曲,哀弦楚女弹。
江花正满眼,且莫下长干。 -
6.《闲游》 宋·陆游
溪桥偶与僧游话,草市来寻逆旅炊。
自笑一生为客惯,捉驴小竖诉朝饥。 -
7.《拟水西寺东峰亭九咏·幽径石》 宋·梅尧臣
缘溪去欲远,磊砢忽碍行。
旁临侧身险,下忽寒流声。
幽客惯来往,同此猿鸟情。 -
8.《病中贾大夫相访因游中宫僧舍二首》 宋·苏辙
江城寒气入肌肤,得告归来强自扶。
五马独能寻杜老,一床深愧致文殊。
体虚正觉身如幻,谈剧能令病自无。
明日出门还扰扰,年来真畏酒家垆。 -
9.《病中贾大夫相访因游中宫僧舍二首》 宋·苏辙
东邻修竹野僧家,乱柳枯桑一径斜。
逐客惯曾迂短策,使君何事驻高牙。
萧条已似连村坞,邂逅应容设晚茶。
惭愧病夫无气力,隔墙空听吏兵哗。 -
10.《题范秀才万卷堂》 宋·陈傅良
雅尚时相背,幽栖我数过。
儿应看客惯,田孰与书多。
自析唐郴县,谁联汉甲科。
儒门今有此,天意定如何。