-
1.《冬日长安感志寄献虢州崔郎中二十韵》 唐·韦庄
帝里无成久滞淹,别家三度见新蟾。
郄诜丹桂无人指,阮籍青襟有泪沾。
溪上却思云满屋,镜中惟怕雪生髯。 -
2.《久雨喜晴检阅计院纪以舂容之篇敬用韵为谢》 宋·吴潜
乐天何爱咏,尧夫非好吟。
愧乏康济术,粗怀饥溺心。
弥旬雨翻屋,耄倪泣苍{左昏右页}。
微臣职刍牧,痒痛入肌深。 -
3.《天运不已,岁时又春,学已可乎!作自勉诗呈》 元·黄清老
东风一笑可人心,旋沥新醅对客斟。
山色未匀春意浅,梅花已老白云深。
半轩依竹闲听雨,千里怀人欲抱琴。
试问樵溪隔年意,碧波东注渺难寻。 -
4.《过墓邻僧寺》 宋·卫宗武
一见说交情,僧醪为客斟。
溪山衔落照。
杉竹聚清阴。
日对画图轴,风生琴筑音。
意行行不足,逸兴对高吟。 -
5.《题正仲瓠斋》 宋·舒岳祥
大瓠秋成实,垂垂挂旧林。
剖坚容五石,济急直千金。
瓢饮希贤乐,匏尊共客斟。
许由嫌汝聒,掷去是何心。 -
6.《鹧鸪天(送客至汤泉)》 宋·李洪
十月南闽未有霜。
蕉林蔗圃郁相望。
压枝橄榄浑如画,透甲香橙半弄黄。
斟录醑,泛沧浪。
白沙翠竹近温汤。
分明水墨山阴道,只欠冰谿雪月光。 -
7.《水调歌头(元日客宁都)》 宋·赵长卿
离愁晚如织,托酒与消磨。
奈何酒薄愁重,越醉越愁多。
忍对碧天好夜,皓月流光无际,光影转庭柯。
有恨空垂泪,无语但悲歌。 -
8.《思佳客》 宋·高观国
有约湖山却解襟。
昼眠占得一庭深。
树边风色寒滋味,愁里年华雁信音。
惊楚梦,听瑶琴。
黄花尚可伴孤斟。
断云万一成疏雨,却向湖边看晚阴。 -
9.《声声慢(宏庵宴席,客有持桐子侑俎者,自云其姬亲剥之)》 宋·吴文英
寒筲惊坠,香豆初收,银床一夜霜深。
乱泻明珠,金盘来荐清斟。
绿窗细剥檀皱,料水晶、微损春簪。
风韵处,惹手香酥润,樱口脂侵。 -
10.《思佳客·迷蝶无踪晓梦沉》 宋·吴文英
迷蝶无踪晓梦沉。
寒香深闭小庭心。
欲知湖上春多少,但看楼前柳浅深。
愁自遣,酒孤斟。
一帘芳景燕同吟。
杏花宜带斜阳看,几阵东风晚又阴。