-
1.《哭金路分应》 宋·文天祥
明朝吾渡海,汝魄在它乡。
六七年华短,三千客路长。
招魂情黯黯,归骨事茫茫。
有子应年长,平生不汝忘。 -
2.《摸鱼儿(甲申客路闻鹃)》 宋·刘将孙
雨萧萧、春寒欲暮。
杜鹃声转□□。
东风与汝何恩怨,强管人间去住。
行且去。 -
3.《浪淘沙(题陈汝朝百鹭画卷)》 宋·张炎
玉立水云乡。
尔我相忘。
披离寒羽庇风霜。
不趁白鸥游海上,静看鱼忙。
应笑我凄凉。
客路何长。
犹将孤影侣斜阳。
花底鹓行无认处,却对秋塘。 -
4.《临汝遇雨》 宋·韩维
回风萧飒过山西,一望平郊雨脚齐。
但使农畴苏旱稼,敢辞客路踏春泥。
暮投野寺明灯宿,声入幽窗绿树低。
明日尘清洛阳道,呼童严驾候晨鸡。 -
5.《次韵送季直弟入越》 宋·喻良能
积雨新晴耳目醒,长阶柳色静閒庭。
已看桃萼胭脂湿,未有杨花雪片零。
客路汝应怀稚子,家居吾亦念樵青。
须知两地无百里,不用阳关肠断听。 -
6.《汝坟蒙从弟楚材见赠,时郊将入秦,楚材适楚》 唐·孟郊
朝为主人心,暮为行客吟。
汝水忽凄咽,汝风流苦音。
北阙秦门高,南路楚石深。
分泪洒白日,离肠绕青岑。
何以寄远怀,黄鹤能相寻。 -
7.《赠张嘉甫》 宋·张耒
浮舟大江里三千,归握先陇清淮壖。
杜门古寺厌岑寂,梦寐清颍如家山。
汝阴昔谬称刺史,自愧何术苏恫瘝。
平生为吏甘贱拙,敢作蟊贼伤民田。 -
8.《汝南江邻几云鄎南并淮浮光山有张隐枯种松桧》 宋·梅尧臣
峨峨淮山上,中有隐者栖。
不知松桧下,但见虎豹蹊。
人群固已远,樵客入犹迷。
且奉子兰养,应无抱玉啼。 -
9.《水龙吟(用些语再题瓢泉,歌以饮客,声韵甚谐,客为之酹)》 宋·辛弃疾
听兮清佩琼瑶些。
明兮镜秋毫些。
君无去此,流昏涨腻,生蓬蒿些。
虎豹甘人,渴而饮汝,宁猿猱些。 -
10.《结客少年场行》 南北朝·庾信
结客少年场。
春风满路香。
歌撩李都尉。
果掷潘河阳。
隔花遥劝酒。
就水更移床。
今年喜夫壻。
新拜羽林郎。
定知刘碧玉。
偷嫁汝南王。 -
11.《送金卿归新罗》 唐·陶翰
奉义朝中国,殊恩及远臣。
乡心遥渡海,客路再经春。
落日谁同望,孤舟独可亲。
拂波衔木鸟,偶宿泣珠人。
礼乐夷风变,衣冠汉制新。
青云已干吕,知汝重来宾。 -
12.《新息道中作》 唐·刘长卿
萧条独向汝南行,客路多逢汉骑营。
古木苍苍离乱后,几家同住一孤城。 -
13.《新息道中作》 唐·刘长卿
萧条独向汝南行,客路多逢汉骑营。
古木苍苍离乱后,几家同住一孤城。 -
14.《送姨子弟往南郊》 唐·刘长卿
一展慰久阔,寸心仍未伸。
别时两童稚,及此俱成人。
那堪适会面,遽已悲分首。
客路向楚云,河桥对衰柳。 -
15.《汝州郡楼望嵩山》 唐·许棠
不共众山同,岧峣出迥空。
几层高鸟外,万仞一楼中。
水落难归地,云篱便逐风。
唯应霄汉客,绝顶路方通。 -
16.《武陵春》 宋·吴潜
惨惨凄凄秋渐紧,风雨更潇潇。
强把炉薰寄寂寥。
无语立亭皋。
客路十年成底事,水国更停桡。
苍鸟横飞过野桥。
人不似、汝逍遥。 -
17.《沁园春(赋子规)》 宋·方岳
尽为春愁,尽劝春归,直恁恨深。
况雨急黄昏,寒欺客路,月明夜半,人梦家林。
店舍无烟,楚乡寒食,一片花飞那可禁。
小凝伫,黯红蔫翠老,江树阴阴。 -
18.《沁园春(赋子规)》 宋·方岳
尽为春愁,尽劝春归,直恁恨深。
况雨急黄昏,寒欺客路,月明夜半,人梦家林。
店舍无烟,楚乡寒食,一片花飞那可禁。
小凝伫,黯红蔫翠老,江树阴阴。 -
19.《和汝南秀才游净土见寄》 宋·李虚己
长松系马驻吟鞭,水殿沈檀一树烟。
苔破闲阶幽鸟立,草芳深院老僧眠。
桃花欲放条风后,茶蕊新供谷雨前。
衰会赏诗多狎客,我无岐路近神仙。 -
20.《寓谯郡宿魏武台下赠罗汝龙》 明·卢柟
汉帝灭金镜,灵氛黯中原。
山川忽破碎,海水日飞翻。
蚩尤拓大旗,时拂紫薇垣。
奸雄窃神器,霸王气并吞。