-
101.《送客东归》 唐·杨凝
君向古营州,边风战地愁。
草青缦别路,柳亚拂孤楼。
人意伤难醉,莺啼咽不流。
芳菲只合乐,离思返如秋。 -
102.《送客东归》 唐·杨凝
君向古营州,边风战地愁。
草青缦别路,柳亚拂孤楼。
人意伤难醉,莺啼咽不流。
芳菲只合乐,离思返如秋。 -
103.《送王侍御佐婺州(作郎士元:盖少府新除江南尉问风俗)》 唐·崔峒
闻君作尉向江潭。
吴越风烟到自谙。
客路寻常经竹径,人家大底傍山岚。
缘溪花木偏宜远,避地衣冠尽向南。
惟有夜猿啼海树,思乡望北意难堪。 -
104.《有所思》 唐·孟郊
桔槔烽火昼不灭,客路迢迢信难越。
古镇刀攒万片霜,寒江浪起千堆雪。
此时西去定如何,空使南心远凄切。 -
105.《商州客舍》 唐·孟郊
商山风雪壮,游子衣裳单。
四望失道路,百忧攒肺肝。
日短觉易老,夜长知至寒。
泪流潇湘弦,调苦屈宋弹。
识声今所易,识意古所难。
声意今讵辨,高明鉴其端。 -
106.《醉别程秀才》 唐·白居易
五度龙门点额回,却缘多艺复多才。
贫泥客路黏难出,愁锁乡心掣不开。
何必更游京国去,不如且入醉乡来。
吴弦楚调潇湘弄,为我殷勤送一杯。 -
107.《送惟素上人归新安》 唐·许浑
山空叶复落,一径下新安。
风急渡溪晚,雪晴归寺寒。
寻云策藤杖,向日倚蒲团。
宁忆西游客,劳劳歌路难。 -
108.《送从兄别驾归蜀》 唐·许浑
闻与湘南令,童年侍玉墀。
家留秦塞曲,官谪瘴溪湄。
道直奸臣屏,冤深圣主知。
逝川东去疾,霈泽北来迟。 -
109.《送林处士自闽中道越由霅抵两川》 唐·许浑
书剑少青眼,烟波初白头。
乡关背梨岭,客路转蘋洲。
处困道难固,乘时恩易酬。
镜中非访戴,剑外欲依刘。 -
110.《题白马驿》 唐·薛逢
晚麦芒干风似秋,旅人方作蜀门游。
家林渐隔梁山远,客路长依汉水流。
满壁存亡俱是梦,百年荣辱尽堪愁。
胸中愤气文难遣,强指丰碑哭武侯。 -
111.《落第后归觐喜逢僧再阳》 唐·项斯
相逢须强笑,人世别离频。
去晓长侵月,归乡动隔春。
见僧心暂静,从俗事多屯。
宇宙诗名小,山河客路新。 -
112.《落第东归逢僧伯阳》 唐·贾岛
相逢须语笑,人世别离频。
晓至长侵月,思乡动隔春。
见僧心暂静,从俗事多迍。
宇宙诗名小,山河客路新。 -
113.《伤卢献秀才(献有《愍征赋》一卷,人为作注)》 唐·皮日休
愍征新价欲凌空,一首堪欺左太冲。
只为白衣声过重,且非青汉路难通。
贵侯待写过门下,词客偷名入卷中。
手弄桂枝嫌不折,直教身殁负春风。 -
114.《金州客舍》 唐·方干
卷箔群峰暮,萧条未掩关。
江流嶓冢雨,路入汉家山。
落叶欹眠后,孤砧倚望间。
此情偏耐醉,难遣酒罍闲。 -
115.《金州客舍》 唐·方干
卷箔群峰暮,萧条未掩关。
江流嶓冢雨,路入汉家山。
落叶欹眠后,孤砧倚望间。
此情偏耐醉,难遣酒罍闲。 -
116.《客行》 唐·方干
藕叶缀为衣,东西泣路岐。
乡心日落后,身计酒醒时。
触目多添感,凝情足所思。
羁愁难尽遣,行坐一低眉。 -
117.《与友人话别》 唐·杜荀鹤
客路行多少,干人无易颜。
未成终老计,难致此身闲。
月兔走入海,日乌飞出山。
流年留不得,半在别离间。 -
118.《与友人话别》 唐·杜荀鹤
客路行多少,干人无易颜。
未成终老计,难致此身闲。
月兔走入海,日乌飞出山。
流年留不得,半在别离间。 -
119.《古冢》 唐·曹松
代远已难问,累累次古城。
民田侵不尽,客路踏还平。
作穴蛇分蛰,依冈鹿绕行。
唯应风雨夕,鬼火出林明。 -
120.《桃源忆故人》 宋·欧阳修
莺愁燕苦春归去。
寂寂花飘红雨。
碧草绿杨岐路。
况是长亭暮。
少年行客情难诉。
泣对东风无语。
目断两三烟树。
翠隔江淹浦。