-
141.《停鞍》 宋·潘玙
古驿晚停鞍,西风客帽寒。
山昏云气湿,秋老叶声乾。
昔为作诗苦,今嗟行路难。
铃音边报急,醉里亦眉攒。 -
142.《送别任龙图》 宋·史才
江上飞樯高数寻,西风客路思难禁。
三千奏议曾经国,十万兵屯已属心。
官驿疏梅春意足,楚天孤鹜晓烟沉。
闽南君去才称最,慰我秋鸿达好音。 -
143.《寄僧琴山》 宋·杨紬林
闽海西来山复山,白云深处见禅关。
幽岩风细莺声缓,古寺春深鹤梦间。
游子从来悲草绿,老僧浑不计花残。
笑余犹是红尘客,尽日攀跻行路难。 -
144.《舟行遣兴》 宋·詹慥
合稽尚隔三千里,临贺初盘一百滩。
殊俗问津言语异,长年为客岐路难。
背人山岑重重去,照鷁梅花树树残。
酌酒杔楼今日意,题诗船壁后来看。 -
145.《寄浙西仓曹东甽》 明·张简
骨凡缘欠大还丹,饱食人间行路难。
灯火半生诗鬓老,江湖九月客衣单。
拈将红叶书愁思,摘得黄花当晚餐。
莫向吴松江上宿,梦魂偏怯雁声寒。 -
146.《书义倡传后》 宋·钟明
洞庭之南潇湘浦,佳人娟娟隔秋渚。
门前冠盖但如云,玉貌当年谁为主。
风流学士淮海英,解作多情断肠句。
流传往往过湖岭,未见谁知心已赴。 -
147.《东归谣送贝仲琚回吴中》 元·方行
天目青逾蓝,上有危峰横空插汉高巉岩。
沧海深莫测,下有六鳌迭负蓬壶方丈于其侧。
山峻极兮水波澜,千盘万折行路难。
愁看混沌开凿处,尚有斧迹留人间。 -
148.《和陶杂诗七首》 明·归昌世
虽有鉴物智,不易伪与真。
虽有转世权,不返浇与淳。
宇宙穷万道,日月仍长新。
四皓乃翼汉,三户终亡秦。 -
149.《访友途中滞雨》 明·骆文盛
长河波浪渺无津,匹马西风日易曛。
客舍况逢三日雨,故人犹隔数重云。
山容惨淡当窗见,鸟语啁啾近水闻。
信有路难行未得,旅愁乡思益纷纷。 -
150.《赠王思延都护》 明·杨承鲲
读书十年无一字,雷雨荒山走魑魅。
垂老不知行路难,翻向衡门纪灾异。
眼中五岳分秋毫,笔底风霜半憔悴。
朅来燕市三日游,击筑泣下常幽忧。 -
151.《雨中送期莲生》 明·郑如英
执手难分处,前车问板桥。
愁从风雨长,魂向别离销。
客路云兼树,妆楼暮与朝。
心旌谁复定,幽梦任摇摇。 -
152.《北归客至述怀》 明·周天球
脱迹风尘少自宽,对君杯酒话更阑。
去天尺五终非近,行路寻常总是难。
解佩尚余孤剑在,探囊不问一钱看。
泰阶星斗时时合,彩笔于今未易干。 -
153.《次韵孙巨源,寄涟水李、盛二著作,并以见寄》 宋·苏轼
漱石先生难可意,啮毡校尉久无朋。
应知客路愁无奈,故遣吟诗调李陵。 -
154.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
155.《奉和成伯大雨中会客解嘲》 宋·苏轼
乐事难并真实语,坐排用意多乖误。
兴来取次或成欢,瓦钩却胜黄金注。
我生祸患久不择,肯为一时风雨阻。
天公变化岂有常,明月行看照归路。 -
156.《庐山》 宋·戴复古
道人问我看庐山,地上争如阁上看。
呈露千峰秋落木,雕锼万象客凭栏。
静中见得天机妙,闲里回观世路难。
管领风光有微憾,桂花香里酒瓶乾。 -
157.《江上》 宋·戴复古
江上维舟稳,人间行路难。
数朝花雨细,一夜社风寒。
燕语能留客,蛙鸣岂为官。
苦吟成底事,赢得瘦团栾。 -
158.《别董叔宏兄弟》 宋·戴复古
年老思家切,交深话别难。
扁舟行且止,尊酒强相宽。
客路归来晚,人情去后看。
西风吹过雁,千万寄平安。 -
159.《朱行甫和前韵送别烹鹿荐酒》 宋·戴复古
此别真成别,从今去不来。
佳人难再得,恶抱向谁开。
客路一归晚,家书几度催。
殷勤见君意,烹鹿荐离杯。 -
160.《九月三日宿胥口,始闻雁》 宋·范成大
故人久不见,乍见杂悲喜。
新鴈如故人,一声惊我起。
把酒不能觞,送目问行李。
曾云行路难,空蒙千万里。