-
1.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
2.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
3.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
4.《自述(一作王建宫词)》 唐·元稹
延英引对碧衣郎,江砚宣毫各别床。
天子下帘亲考试,宫人手里过茶汤。 -
5.《十离诗·笔离手》 唐·薛涛
越管宣毫始称情,红笺纸上撒花琼。
都缘用久锋头尽,不得羲之手里擎。 -
6.《谢人自钟陵寄纸笔》 唐·齐己
故人犹忆苦吟劳,所惠何殊金错刀。
霜雪剪栽新剡硾,锋铓管束本宣毫。
知君倒箧情何厚,借我临池价斗高。
词客分张看欲尽,不堪来处隔秋涛。 -
7.《沁园春 寄询讲主》 元·谢应芳
每忆岩房,端石玄云,宣毫紫霜。
想笔端风雨,不时萧飒,胸中渊海,无底潢洋。
枫落寒江,草生春梦,欲说天机话甚长。
知音者,有真能入室,好与连床。 -
8.《沁园春 寄询讲主》 元·谢应芳
每忆岩房,端石玄云,宣毫紫霜。
想笔端风雨,不时萧飒,胸中渊海,无底潢洋。
枫落寒江,草生春梦,欲说天机话甚长。
知音者,有真能入室,好与连床。 -
9.《和复州李太保酬笔》 唐·徐铉
处处良工事笔锋,宣毫自昔最称雄。
因思南国巾箱学,愿入兰台掌握中。
委质幸归彫玉匣,操词曾侍兔园公。
一篇丽藻真闲暇,共仰才多道不穷。 -
10.《红楼院应制(一作僧广宣诗)》 唐·沈佺期
红楼疑见白毫光,寺逼宸居福盛唐。
支遁爱山情谩切,昙摩泛海路空长。
经声夜息闻天语,炉气晨飘接御香。
谁谓此中难可到,自怜深院得徊翔。