-
1.《摇落吟》 宋·陆游
素秋欲尽风雨恶,千林如扫俱摇落。
年运而往秋复冬,念念元知已非昨。
痴人顾欲吝此生,放翁悯汝笑绝缨。
发毛爪齿俱外物,天地大化终无情。
我贫无以遗儿子,惟有一言持付尔:仕宦要能当百挫,为农饥死无游惰。 -
2.《送元修归广东》 宋·韩元吉
十年门户苦彫零,屈指天涯几弟兄。
羁旅可堪怀世事,典型谁与振家声。
惊心朔岸秋风急,极目南溟瘴雾横。
好过贪泉未应酌,少年游宦要冰清。 -
3.《宦辙》 宋·曾由基
宦辙驰驱尘满襟,解鞍呼酒小登临。
天垂碧处秋江净,山弄紫时西日沉。
韩记合还渠老手,王诗似不要新吟。
撑天拄地吾儒事,过耳飞禽空好音。 -
4.《华文阁学士沈持要挽词》 宋·周必大
宦游到处绩皆凝,名遂归来望更增。
棋势昼翻饶国手,蒲团夜坐敌禅僧。
风标常忆清如鹤,书札频通细若蝇。
戏彩堂空诗版在,禾兴耆旧传吴兴。 -
5.《从礼载酒要余及明叔游合普六首》 宋·赵蕃
宦忙未抵作诗忙,九十春光自短长。
三径可归谁是伴,若人风节慕求羊。 -
6.《孔府判野耘尝宦云南今以余瘴多病意欲休官因》 宋·方回
万里蚕丛国,西南出漏天。
吐蕃唐徼接,越巂汉疆连。
参井星躔外,岷峨雪界边。
{左牛右羊}船元下粤,剑栈忽朝燕。 -
7.《题前溪馆》 唐·李嘉祐
两年谪宦在江西,举目云山要自迷。
今日始知风土异,浔阳南去鹧鸪啼。 -
8.《夏中酬于逖毕耀问病见赠》 唐·独孤及
救物智所昧,学仙愿未从。
行藏两乖角,蹭蹬风波中。
薄宦耻降志,卧痾非养蒙。
闭关涉两旬,羁思浩无穷。 -
9.《崔十六少府摄伊阳,以诗及书见投,因酬三十韵》 唐·韩愈
崔君初来时,相识颇未惯。
但闻赤县尉,不比博士慢。
赁屋得连墙,往来忻莫间。
我时亦新居,触事苦难办。 -
10.《赠元稹》 唐·白居易
自我从宦游,七年在长安。
所得惟元君,乃知定交难。
岂无山上苗,径寸无岁寒。
岂无要津水,咫尺有波澜。 -
11.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
12.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
13.《哨遍(春词)》 宋·苏轼
睡起画堂,银蒜押帘,珠幕云垂地。
初雨歇,洗出碧罗天,正溶溶养花天气。
一霎暖风回芳草,荣光浮动,掩皱银塘水。
方右靥匀酥,花须吐绣,园林排比红翠。 -
14.《大圣乐》 宋·陆游
电转雷惊,自叹浮生,四十二年。
试思量往事,虚无似梦,悲欢万状,合散如烟。
苦海无边,爱河无底,流浪看成百漏船。
何人解,问无常火里,铁打身坚。 -
15.《沁园春(生日和蓬莱仙降词)》 宋·吴泳
春事阑斑,桐花烂漫,不堪凤栖。
叹交枰世道,容容是福,危航宦海,了了成痴。
邵子豪情,乐天狂态,六十六年才觉非。
邵尧夫有六十六岁吟,白乐天有六十六岁诗。 -
16.《括水调歌》 宋·林正大
仕宦至卿相,富贵好归乡。
高车驷马,都人夹道共瞻望。
意气当年尤盛,荣比昔人衣锦,昼锦以名堂。
海内知名士,久矣望馀光。 -
17.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
18.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
19.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
20.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。