-
1.《浪淘沙·家国两茫茫》 当代·梁羽生
家国两茫茫,诗酒佯狂。
长安西望路漫漫,吟到恩仇心事涌。
愁上眉端。
何处觅红颜?金楼歌残。
伤心剑底起波澜,自是情天长有恨。
天上人间。 -
2.《感伤》 宋·文天祥
家国伤冰泮,妻孥叹陆沉。
半生遭万劫,一落下千寻。
各任汝曹命,那知吾辈心。
人谁无骨肉,恨与海俱深。 -
3.《病山成亡姬兰婴小传题其后》 近代·陈三立
怜影盟魂护乱离,善根慧业总成痴。
十年家国伤心史,留证巫阳下视时。 -
4.《念奴娇·避地溢江书于新亭》 宋·王澜
凭高远望,见家乡、只在白云深处。
镇日思归归未得,孤负殷勤杜宇。
故国伤心,新亭泪眼,更洒潇潇雨。
长江万里,难将此恨流去。 -
5.《南天动乱,适将去国,忆天问军中》 近代·李大钊
班生此去意何云?破碎神州日已曛。
⒀
去国徒深屈子恨,靖氛空说岳家军。
⒁
风尘河北音书断,戎马江南羽檄纷。
⒂
无限伤心劫后话,连天烽火独思君。
⒃ -
6.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
7.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
8.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
9.《放歌招孙祖训俞国宝饮》 宋·章甫
儿时望春春不来,春衣隔年催翦裁。
平明出游薄暮回,惟恐云气兴风雷。
岂知乐极还悲哀,十年黄尘涴青鞋。
管领莺花已无意,感时念旧时伤怀。 -
10.《伤唐衢二首》 唐·白居易
自我心存道,外物少能逼。
常排伤心事,不为长叹息。
忽闻唐衢死,不觉动颜色。
悲端从东来,触我心恻恻。