-
1.《岳庙斋宫与崔伯宪都官王正甫殿丞饮别二君各》 宋·强至
乡人分散几流萍,长乐坡头已涕零。
太华相逢聊永日,故交渐少似残星。
别杯犹恨樽前缓,诗笔那容席上停。
车马东西从此隔,明朝惟见乱山青。 -
2.《褚叔豪赴山阴和靖祠长》 宋·戴表元
此老真迂阔,白头方出山。
一灯河洛后,千础剡湖间。
讲鼓惊云动,书船载月间。
可无容席地,容我了跻攀。 -
3.《游海会秀峰等处》 现代·谢觉哉
又是中华第一山,从庐山外看庐山。
一泉飞跑自天下,五老从容席地谈。 -
4.《檥舟秦淮雨中寄侍其服之》 宋·贺铸
篷卑每碍帻,仓狭才容席。
凄酸拥膝吟,奈此风雨夕。
欣闻钟漏旦,怀彼南城客。
欲往从之游,塞涂没吾屐。 -
5.《郭祥正国博醉吟庵》 宋·苏辙
姑熟溪头醉吟客,归作茅庵劣容席。
团团鹄卵中自明,窗前月出夜更清。
醉吟自作溪上语,不学拥鼻雒阳生。
诗成付与坐中读,知有清溪可终日。 -
6.《和鲁如晦喜雨》 宋·王之道
我本山中人,当暑玩泉石。
高吟清风朝,长啸明月夕。
前年徙江城。
舴艋劣容席。 -
7.《泊舟叫岩入法林院访洪驹父留题》 宋·赵蕃
溪边遵微径,林下陟荒级。
逢僧衣蓝缕,对面日曛黑。
堂空若无人,岩浅仅容席。
流传昔闻诗,求访今罔获。 -
8.《土屋》 宋·杨时
土屋枕荒陂,周回仅容席。
环堵异营窟,犹遗古风质。
功虽劳版筑,身自有余力。
依户凿圆窦,寒光度如璧。 -
9.《检田》 宋·杨时
寻仑上层岗,随冲出高原。
烟火一里余,鸡犬遥相闻。
瘠壤仅容席,讼牒徒纷纶。
齐魏两蜗角,况复三家村。
举世竞豪末,薄俗宁足论。
吾衰过元亮,欲辨已忘言。 -
10.《题愚斋》 宋·杨时
结庐依林丘,回峰争盘纡。
下阚清池渊,凭轩数游鱼。
飞阁出云表,浮烟袭簪裾。
中有傲世士,脱略自谓愚。