-
1.《松江》 宋·杨友夔
落日满大江,孤舟犹独行。
蒹葭交相风,中有肃杀声。
适从城中来,始觉秋气清。
世路若迫隘,江湖自宽宏。
平生独入玮,久与白鸟盟。
陈人多所阅,新事屡可惊。
惟有江上峰,残年眼中青。 -
2.《别董叔宏兄弟》 宋·戴复古
年老思家切,交深话别难。
扁舟行且止,尊酒强相宽。
客路归来晚,人情去后看。
西风吹过雁,千万寄平安。 -
3.《次曾宏甫见寄韵》 宋·曾几
今晨尺书至,令我寸心宽。
老去光阴速,人生会合难。
竹舆云洞暖,钓艇玉溪寒。
小憩饶阳否,吾衰合挂冠。 -
4.《过大包阁寄夏漕致宏》 宋·张嵲
积雪天欲晴,山深雾犹拥。
大包谁缔结,架壑一何耸。
崖倾石路仄,峡束惊波涌。
垂堂尚何言,颠坠虞接踵。 -
5.《偶成寄致宏》 宋·张嵲
为问边城客,经春复若何。
孤生宽意少,游子苦颜多。
青壁题诗处,澄潭载酒过。
塞垣风色恶,应忆旧云萝。 -
6.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
7.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
8.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
9.《上枢密韩太尉书》 宋·苏辙
太尉执事:辙生好为文,思之至深。
以为文者气之所形,然文不可以学而能,气可以养而致。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。
”今观其文章,宽厚宏博,充乎天地之间,称其气之小大。 -
10.《水调歌头·游泳》 现代·毛泽东
才饮长沙水,又食武昌鱼。
万里长江横渡,极目楚天舒。