-
61.《读平险铭寄李汉老》 宋·刘子翚
官侯凿平剑浦滩,游子不歌行路难。
李公作铭垂不刊,峻峰激流生笔端。
斯文岂但夸雄观,寓理之奥开聋眢。
惟人性天同广胖,横目立见分庭坛。 -
62.《送吴令常甫之武平》 宋·强至
朝廷重一邑,悼昔容备员。
自严荐举法,颇号近得贤。
仕者既择地,主恩那罄宣。
遐封暨恶壤,十必九弃捐。 -
63.《挽江源张宽儒承事词》 宋·李新
善颂堂下几生刍,{左牛右羊}{左牛右可}墓西千辆车。
邑人清泪堕不已,食客行歌悲有余。
家法新增小戴礼,生涯半用计然书。
平生阴德知多少,势等岷峨报亦徐。 -
64.《知识相问多以封川气候宽凉为言大暑中因念退》 宋·郑刚中
退之序郴阳,水驶山不平。
中州清淑气,至此郁以停。
封川在炎方,更过郴几程。
不瘴已甚幸,谓凉兹岂情。 -
65.《舟师谒祠回天风已霁信基有感姑以二绝首宽余》 宋·李弥逊
水底明河碧浸星,琉璃不动一江平。
横铺十幅指东去,坐看晓帆千里轻。 -
66.《送黄叔寓赴平江教授》 宋·王之望
人生水中萍,泛泛随波澜。
偶然成聚散,谁使为悲欢。
伊余从君游,两见岁履端。
相得恨不早,相见常苦难。 -
67.《张永平鎋作亭于渠河之右予请名以观而通守江》 宋·魏了翁
渠河有水清且涟,弄丸之暇游其间。
风轻沙暖鸥忘机,天开日烜鱼逃筌。
山中不知岁月改,春洲六度听绵蛮。
闻人昔游不到此,岸容山色如有冤。 -
68.《贼平贺本路史禽良叔弥忠四首》 宋·王迈
宽地人来着脚安,好修纕蕙更纫兰。
贵游淡似孤寒士,达宦贫於初品官。
医国名方留肘后,忧民心事集眉端。
浮荣过眼归尽,独鲁灵光耐久看。 -
69.《官满将归与同幕别平山堂》 宋·方岳
貂敝那禁塞上寒,所成何事许悲酸。
雪深茅屋归巢冷,月老芦洲雁影单。
官薄偶书三考满,客怀已受一分宽。
秋帆但趁好风便,酒在不愁行路难。 -
70.《陪郑明德倪元镇游天平山四首》 明·袁凯
郑监风流老不衰,倪宽头白更应痴。
吴越英雄已泥土,欲从江海问西施。 -
71.《和王克宽有所寄草堂诗二首》 宋·刘宰
身在金华与玉堂,寄声时到祝豀乡。
为言旧访荐仝处,柳压平堤水满塘。 -
72.《送平江赵法曹》 宋·刘宰
金科天上耿星宸,丹笔年来有屈伸。
子去平反供母笑,民知宽大颂君仁。
祗今茂苑题舆客,曾是琼林合席人。
若间残生烦寄语,扁舟长占五湖春。 -
73.《题陆宽瘦竹卷》 明·李东阳
江南陆郎瘦于竹,种竹城东玉河曲。
未论千尺势能长,刚道两竿轩也足。
耻随桃李斗芳腴,只共松杉伴幽独。
茅茨可奈霜雪冷,韦布不受风尘辱。 -
74.《题新创南楼榜曰宽闲》 宋·陈宓
楼高二丈只三间,四面平畴绕海山。
白水青秧开净练,碧峦苍巘拥妆鬟。
静中始觉乾坤大,老去唯思岁月悭。
但愿心田如此阔,一生到了得清闲。 -
75.《延平粹厅十咏·飞霞》 宋·陈宓
小阁本非宽,宇宙在其内。
心与太初邻,不假飞霞佩。 -
76.《题金明府平易堂》 宋·方回
桑畴麦陇颂声欢,竞说琴书政事宽。
方寸惟知存岂弟,丝毫不肯作艰难。
爱民何啻如儿子,行路休教避长官。
来往星源凡几岭,从今都作坦途看。 -
77.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
一年三送君,到家能几程。
白云耿我怀,更想啼孩婴。
过门道无恙,忧端幸少平。
因之慰猿鹤,无为长怨声。 -
78.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
宇宙归一概,时势相重轻。
人心太行山,我道如砥平。
沈吟百年事,俛仰万古情。
五穷未可送,鬼语方嚘嘤。 -
79.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
哲人重出处,外物非所荣。
凤包不吸粟,鸿冥安可矰。
早知屠羊肆,无所用三牲。
傥来变傥去,不平何足鸣。 -
80.《家信报仲子目疾已平用前韵》 宋·袁说友
岘也平安久,书云传遽迟。
意宽千里远,归更一旬期。
眼过无非景,身閒足可诗。
江湖终欲老,鸥鸟已先知。