-
1.《吕成公宽平通鉴佚老三帖赞》 宋·岳珂
治粹于隆古,元{凯加丶}之懿,根于笃诚。
世泽未倾,英髦代兴。 -
2.《蒋山太平兴国禅寺》 宋·马之纯
凌晨同作蒋山游,细雨丝轻雾不收。
谢得东风如有意,故教晴色渐盈眸。
松阴十里青丝障,石磴千层白玉楼。
弥望宽平如有此,故应常作帝王州。 -
3.《上平江徐侍郎十绝句》 宋·曾协
不但宽平似有功,笔端重睹建安风。
邦人竞劝金锺釂,愿儿君侯圣一中。 -
4.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
5.《水调歌头(寿颐斋兄安世)》 宋·陈著
风骨最魁岸,宇宙更宽平。
□人皆道,天上南极寿星精。
随意后园花木,满眼家山松竹,尽可适平生。
门外底须问,好占菊轩清。 -
6.《水调歌头(寿颐斋兄安世)》 宋·陈著
风骨最魁岸,宇宙更宽平。
□人皆道,天上南极寿星精。
随意后园花木,满眼家山松竹,尽可适平生。
门外底须问,好占菊轩清。 -
7.《题成趣轩》 明·王绂
桑麻日已长,稼穑日已成。
门巷荫榆柳,隔屋缫车鸣。
生平寡营为,遂此田园情。
衣食喜不乏,公赋尤宽平。
举家情欣欣,澹然忘世荣。
力作虽云劳,浊酒时共倾。
岂意事高尚,所乐安吾生。 -
8.《送庐陵郭佥判致仕归》 宋·姚勉
世俗风波甚,谁能退急流。
渊明存菊日,张翰忆鲈秋。
高躅今云远,清风孰与侔。
明公回末习,逸韵踵前修。 -
9.《题茶山(在宜兴)》 唐·杜牧
山实东吴秀,茶称瑞草魁。
剖符虽俗吏,修贡亦仙才。
溪尽停蛮棹,旗张卓翠苔。
柳村穿窈窕,松涧渡喧豗. -
10.《和韦相公见示闲卧》 唐·贯休
刻形求得相,事事未尝眠。
霖雨方为雨,非烟岂是烟。
童收庭树果,风曳案头笺。
仲虺专为诰,何充雅爱禅。