-
1.《题贾氏林泉》 唐·聂夷中
市朝束名利,林泉系清通。
岂知黄尘内,迥有白云踪。
轻流逗密蓧,直干入宽空。
高吟五君咏,疑对九华峰。 -
2.《满庭芳 赠范明叔》 元·王处一
寸步西流,冲开牛斗,清风皓月容光。
满宽空众,把我好相将。
俯赐鸾骖凤驾,献金鼎、丹药馨香。
天河转,星坛月殿,端的景非常。 -
3.《临邑舍弟书至苦雨黄河泛溢堤防之患簿领所忧…用宽其意》 唐·杜甫
二仪积风雨,百谷漏波涛。
闻道洪河坼,遥连沧海高。
职思忧悄悄,郡国诉嗷嗷。
舍弟卑栖邑,防川领簿曹。 -
4.《寄监利司空学士》 唐·齐己
诗家为政别,清苦日闻新。
乱后无荒地,归来尽远人。
宽容民赋税,憔悴吏精神。
何必河阳县,空传桃李春。 -
5.《司空山歌》 宋·释择崇
司空山,在云外,时人到得方自在。
我今随力幸登临,四顾巍巍无向背。
绝遮拦,难比况,千山万山齐恃仰。
九夏炎炎雪正飞,三冬飒飒华初放。 -
6.《次韵赵君季文赠杜宽吹觱篥吟》 元·陈基
寒竹初裁芦叶秋,夜吹百花洲上楼。
千金纵有狐白裘,难买杜宽一艺优。
妙知音律能周鳷,薛家小童安敢侔。
江空月白烂不收,冥搜罔象悲阳侯。 -
7.《谢姜宽送芋子》 明·费宏
芋魁相送满筠笼,应念冰盘苜蓿空。
此日蹲鸱真损惠,当年黄独漫哀穷。
蒸时不厌葫芦烂,煨处还思榾柮红。
自是菜根滋味好,万钱谁复羡王公。 -
8.《自宽》 宋·陆游
兀兀空斋静掩扉,篝炉香细著秋衣。
檐头残雨晴犹滴,栏角羁云晚未归。
支枕口和心共语,挑灯形与影相依。
卷书未觉唐虞远,知我何妨举世稀。 -
9.《又又空舍封书箧,》 宋·陆游
贫知藜糁美,渴爱粟浆酸。
食少从奴去,人稀苦屋宽。 -
10.《水调歌头·敕使竟空反》 宋·刘克庄
敕使竟空反,公不出梅关。
当年玉座记忆,仄席问平安。
羽扇尉佗城上,野服仙游阁下,辽鹤几时还。
赖有蜀耆旧,健笔与书丹。 -
11.《京府狱空降诏因寄大尹学士》 宋·杨亿
长安恶少罢探丸,桴鼓声沉禁网宽。
三尺旧章闲玉律,八行优诏下金銮。
帝临宣室方前席,民值唐年恥画冠。
终日讼庭无一事,早调伊鼎佐汤盘。 -
12.《平生八见女而存者五人比又得女少稷作诗宽次》 宋·韩元吉
渐老思似续,抚怀良惘然。
空余岁寒心,凛凛松柏坚。
平生孔明妇,贫贱房且专。
生女不生男,造物宁我偏。 -
13.《自宽》 宋·郑刚中
瘴浓複岭烟如墨,照以澄江一洗开。
芳草望中春去远,落花寒处鸟声回。
风飘空翠入修竹,润滴幽蹊生绿苔。
不是从前赋清苦,未应得向此中来。 -
14.《游空山》 宋·王灼
阅遍平川至山足,投鞭下马缘山腹。
古柏屹如苍龙起,绝磴盘作长蛇曲。
气力已惫意未歇,市声不到境尤肃。
款门径谒紫金像。 -
15.《宇文枢密借示范宽春山图妙绝一时以诗送还》 宋·楼钥
范生本以宽得名,不学关仝与李成。
笔端自出一机杼,理通神会真其能。
横披小轴屡到眼,颇亦时能辨真赝。
未见弘大如公藏,茂树乔山春烂漫。 -
16.《题陆宽瘦竹卷》 明·李东阳
江南陆郎瘦于竹,种竹城东玉河曲。
未论千尺势能长,刚道两竿轩也足。
耻随桃李斗芳腴,只共松杉伴幽独。
茅茨可奈霜雪冷,韦布不受风尘辱。 -
17.《送赵宽堂二首》 宋·杜范
两片两山云,偶尔连空飞。
一去向空谷,一留伴残晖。
招招浙江渡,激激风吹衣。
仰头有鸿鹄,孰使主事违。
何时黄山边,把酒话昨非。 -
18.《子宝东归以嘤其鸣矣求友声为韵作古诗七章宽》 宋·孙应时
岁寒松柏苍,波动金石止。
物生不自别,有时正须此。
真源在极致,空谈非实理。
玉汝其或成,造物恩大矣。 -
19.《初秋夜坐应诏》 唐·杨师道
玉琯凉初应,金壶夜渐阑。
沧池流稍洁,仙掌露方漙.
雁声风处断,树影月中寒。
爽气长空净,高吟觉思宽。 -
20.《奉和初春登楼即目应诏》 唐·许敬宗
旭日临重壁,天眷极中京。
春晖发芳甸,佳气满层城。
去鸟随看没,来云逐望生。
歌里非烟飏,琴上凯风清。