-
1.《甘菊》 宋·苏轼
越山春始寒,霜菊晚愈好。
朝来出细粟,稍觉芳岁老。
孤根荫长松,独秀无众草。
晨光虽照耀,秋雨半摧倒。 -
2.《西轩种山丹》 宋·苏辙
淮阳千叶花,到此三百里。
城中众名园,栽接比桃李。
吾庐适新成,西有数畦地。
乘秋种山丹,得雨生可喜。 -
3.《春菜》 宋·苏轼
蔓菁宿根已生叶,韭芽戴土拳如蕨。
烂烝香荠白鱼肥,碎点青蒿凉饼滑。
宿酒初消春睡起,细履幽畦掇芳辣。
茵陈甘菊不负渠,绘缕堆盘纤手抹。 -
4.《上卢使君二首》 唐·贯休
一领彤弓下赤墀,惟将清净作藩篱。
马卿山岳金相似,张绪风情柳不如。
心染烟霞新句出,笔驱奸蠹宿根隳。 -
5.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
庭开金菊宿根生,来雁新闻一两声。
犹握金鞭问归客,夜深谁共御街行。 -
6.《东坡八首》 宋·苏轼
自昔有微泉,来从远岭背。
穿城过聚落,流恶壮蓬艾。
去为柯氏陂,十亩鱼虾会。
岁旱泉亦竭,枯萍黏破块。 -
7.《次韵子由月季花再生》 宋·苏轼
幽芳本长春,暂瘁如蚀月。
且当付造物,未易料枯枿。
也知宿根深,便作紫笋茁。
乘时出婉娩,为我暖栗冽。 -
8.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
9.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是闲观蔬圃时。
暖地春初才欎欎,宿根秋末却披披。
韭葱蒜薤青遮陇,蓣芋姜蘘绿满畦。
时到皆能弄精彩,尧夫非是爱吟诗。 -
10.《九日无菊》 宋·李新
芳物及时难,良辰旷野欢。
古园荒草莽,秋雨秃阑干。
香桂风流减,戏萸气味单。
书绅懲淡饮,活取宿根寒。 -
11.《病中即事十五首》 宋·赵蕃
精庐名负郭,古路别通村。
落叶多新积,苍苔半宿根。
杖藜溪见影,步屐雨流痕。
更羡儿童辈,骑牛不驾辕。 -
12.《芭蕉花》 宋·董嗣杲
绿扇摇秋吐秀黄,宿根清傲雪和霜。
花能成实连茎脆,子可为房取蜜藏。
争爱广阴能障暑,谁知甘味亦充粮。
何人吟羡青青叶,如此山殽不得尝。 -
13.《田父》 宋·释文珦
田父秉耒耜,东郊生意繁。
风和土脉应,雨过水花浑。
麦陇抽新穗,秧畴腐宿根。
春耕易为力,欢笑语儿孙。 -
14.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
岩岩山有秋痕,淡淡云无宿根。
入极一默之底,出成三昧之门。
用不勤,湛若存,澄弗清兮搅不浑。 -
15.《宿五度溪仙人得道处》 唐·常建
五度溪上花,生根依两崖。
二月寻片云,愿宿秦人家。
上见悬崖崩,下见白水湍。
仙人弹棋处,石上青萝盘。
无处求玉童,翳翳唯林峦。
前溪遇新月,聊取玉琴弹。 -
16.《宿青溪驿奉怀张员外十五兄之绪》 唐·杜甫
漾舟千山内,日入泊枉渚。
我生本飘飘,今复在何许。
石根青枫林,猿鸟聚俦侣。
月明游子静,畏虎不得语。
中夜怀友朋,乾坤此深阻。
浩荡前后间,佳期付荆楚。 -
17.《宿紫阁山北村》 唐·白居易
晨游紫阁峰,暮宿山下村。
村老见余喜,为余开一尊。
举杯未及饮,暴卒来入门。
紫衣挟刀斧,草草十余人。 -
18.《宿东亭晓兴》 唐·白居易
温温土炉火,耿耿纱笼烛。
独抱一张琴,夜入东斋宿。
窗声度残漏,帘影浮初旭。
头痒晓梳多,眼昏春睡足。 -
19.《闲居自题,戏招宿客》 唐·白居易
水畔竹林边,闲居二十年。
健常携酒出,病即掩门眠。
解绶收朝佩,褰裳出野船。
屏除身外物,摆落世间缘。 -
20.《将出关宿层峰驿,却寄李谏议》 唐·杜牧
孤驿在重阻,云根掩柴扉。
数声暮禽切,万壑秋意归。
心驰碧泉涧,目断青琐闱。
明日武关外,梦魂劳远飞。