-
281.《与浔阳舍弟别》 宋·梅尧臣
昭亭潭上水,下与九江通。
去客解轻舸,落潮乘顺风。
回头迷远树,没背见飞鸿。
寂寞还蓬巷,桓彝宅近东。 -
282.《次韵西园公咏梅二首》 明·高启
雪中无伴只孤芳,倚竹元非翠袖妆。
马上忽逢临水驿,鹤边忽见向山房。
春愁寂寞天应老,夜色朦胧月亦香。
此地一尊聊自恋,扬州回首已凄凉。 -
283.《端阳写怀》 明·高启
去岁端阳直禁闱,新题帖子进彤扉。
太官供馔分蒲醑,中使传宣赐葛衣。
黄伞回廊朝旭淡,玉炉当殿午薰微。
今朝寂寞江边卧,闲看游船竞渡归。 -
284.《忆昨行寄吴中诸故人》 明·高启
忆昨结交豪侠客,意气相倾无促戚。
十年离乱如不知,日费黄金出游剧。
狐裘蒙茸欺北风,霹雳应手鸣雕弓。
桓王墓下沙草白,仿佛地似辽城东。 -
285.《天宁节後二日集英赐燕辄成长句》 宋·晁说之
诞弥阳月播阳春,万寿杯余燕豆申。
殿角垂虹天意喜,壁缇交凤日华新。
星回毕雨金沙净,书发狄封玉甑陈。
何事升平楼寂寞,要将艮岳共璘珣。 -
286.《八绝诗清风亭》 宋·王禹偁
兹亭废已久,厥趾犹在哉。
清风为我起,疑有精灵来。
神交念宫相,临砌倾一杯。
回头问黄菊,寂寞与谁开。 -
287.《次韵别宋希仁》 宋·刘克庄
四山寂寞南塘死,此事今谁得绪馀。
耳冷不闻前辈论,眼明犹读后生书。
我如蒲柳惊秋早,君似芙蕖出水初。
此别未知重面日,可堪回首送轩车。 -
288.《癸丑记颜》 宋·刘克庄
放逐归来寂寞滨,颠毛雪色面皮皴。
怪奇昔有观邕者,老丑今无看玠人。
一枕唤回将觉梦,三薰惜取已来身。
绣裳蝉冕丛忧愧,得似先生折角巾。 -
289.《送杨休文》 宋·刘克庄
寂寞鳏翁揜县斋,吏传刺字睡惊回。
自从黄鹤仙人去,谁遣青牛道士来。
适梦羽衣良有徵,共吟石鼎愧无才。
殷勤问讯西山老,何日山中伴访梅。 -
290.《暮春一首》 宋·刘克庄
谢馆王亭安在哉,荒村亦自有池台。
苦嫌野蔓萦纡竹,甚爱残花点缀苔。
老送病来推不得,欢随春去挽难回。
未应寂寞无心赏,墙下葵榴次第开。 -
291.《寄题韩丞相定州阅古堂》 宋·王令
始闻定作阅古堂,又闻定有阅古诗。
扬之远定五千里,思得两翅擘以飞。
偶闻人来说堂事,初敞两壁无尘疵。
闲时公来命绘匠,亲以玉指交画挥。 -
292.《松风亭四首》 宋·曾几
回环数株松,老干极落落。
清风一披拂,竽籁自然作。
喧嚣世俗事,只使人意恶。
谁能洗耳来,相与憩寂寞。 -
293.《洞庭寄所思》 唐·赵嘏
目断兰台空望归,锦衾香冷梦来稀。
书中空有刀头约,天上频看破镜飞。
孤浪谩疑回笑脸,轻云忽似舞罗衣。
遥知不语坐相忆,寂寞洞房寒烛微。 -
294.《薄命女》 宋·文同
夭夭东邻姝,艳色如春柔。
去嫁不得偶,罗衣空自羞。
轻埃掩菱花,不分铅华休。
回首视庸奴,寂寞还卷收。 -
295.《岁晚登清素院北阁》 宋·文同
云端访古寺,树杪临危阁。
风厉慑草木,霜乾喜雕鹗。
天时既凄惨,人意亦寂寞。
回念故山远,心随日西落。 -
296.《次韵富季申主簿梅花》 宋·陈与义
东风知君将出游,玉人迥立林之幽。
欹墙数苞乃尔瘦,中有万斛江南愁。
君哦新诗我听莹,句里无尘春色静。
人人索笑那得禁,独为君诗起君病。 -
297.《别岳州》 宋·陈与义
朝食三斗葱,暮饮三斗醋。
宁受此酸辛,莫行岁晚路。
丈夫少壮日,忍穷不自恕。
乘除冀晚泰,乃复逢变故。 -
298.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
299.《丫头岩》 宋·白玉蟾
君不见武夷九曲溪之东,三峰号为玉女峰。
当时嫁与大王峰,至今栉雨而梳风。
又不见庐山三叠江之湄,大姑小姑凡两矶。
小姑聘与彭郎矶,至今波眼而浪眉。 -
300.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。