-
301.《漳南十咏·城东水阁》 宋·蔡襄
亭上芳樽惜别人,亭前斜日欲归轮。
伤心定是丹枫树,拂面空来紫陌尘。
岁月暗惊山色古,愁情长与草芽新。
何时此地回飞盖,寂寞栏干又一春。 -
302.《柳湖久无水怅然成咏》 宋·苏辙
平湖水尽起黄埃,惟有长堤万万载。
病鹤摧颓沙上舞,游人寂寞岸边回。
秋风草木初摇落,日暮樵苏自往来。
更试明年春絮起,共看飞雪乱成堆。 -
303.《次韵张禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·苏辙
丹青古藏壁,风雨饱侵藻。
拂尘开蚀鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
304.《将出洛城过广爱寺见三学演师引观杨惠之塑宝》 宋·苏辙
寺古依乔木,僧闲正莫年。
为生何寂寞,爱客尚留连。
虚牖罗修竹,空厨响细泉。
坐听谈旧事,遍识洛中贤。 -
305.《白鹇》 宋·苏辙
白鹇形似鸽,摇曳尾能长。
寂寞怀溪水,低回爱稻粱。
田家比鸡鹜,野食荐杯觞。
肯信朱门里,徘徊占玉塘。 -
306.《和陈推官暮春感兴》 宋·魏野
角冠闲戴任欹斜,骑马人稀到我家。
僧体盘餐唯筍味,道情栏槛只松花。
惊回驯鹿林閒犬,聒杀灵龟雨后蛙。
春去寻常何足叹,自将寂寞并繁华。 -
307.《孙及归吴兴》 宋·杨亿
家在霅溪傍,汀蘋绕舍香。
草玄偏寂寞,为客苦凄惶。
泽国聊倾盖,春闱早擅场。
陔兰行可採,月桂自应芳。 -
308.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
309.《京兆安汾叟赴辟临洮幕府南舒李君自画阳关图》 宋·张舜民
古人送行赠以言,李君送人兼以画。
自写阳关万里情,奉送安西从辟者。
澄心古纸白如银,笔墨轻清意萧洒。
短亭离筵列歌舞,亭亭諠諠簇车马。 -
310.《题陈季陵家巫山图一首》 宋·韩元吉
蓬莱水弱波连天,五城十二楼空传。
行人欲至风引船,不知路出巫山前。
巫山仙子世莫识,十二高峰作颜色。
暮去朝来雨复云,却将幽恨感行人。 -
311.《桐柏观三井龙潭下为瀑布》 宋·韩元吉
一水赴壑如奔雷,两山壁立坚谁开。
山高石限水不去,万古斗怒何轰豗。
盘涡散作钟与釜,往往石上相萦回。
泓渟岁久深莫测,人言海眼良可猜。 -
312.《元夔以诗留别用韵示之》 宋·韩元吉
密竹疏松一水边,高舂自占曲肱眠。
心如古井真无浪,迹似寒灰岂复然。
舌在未应甘寂寞,地偏犹可小回旋。
春风又绿澉塘草,清梦从今只惠连。 -
313.《和王秘书游水乐洞》 宋·姜夔
自是瀛洲客,还因野趣来。
解衣吟寂寞,携酒上崔嵬。
石洞山山秀,栀花树树开。
只应岩下水,相送上船回。 -
314.《过楚怀王庙》 宋·刘子翚
割据销残运,并吞息战尘。
遗民犹悯楚,三户欲亡秦。
念昔怀王立,潜图霸业新。
降颜欣接士,薄伐屡窥邻。 -
315.《兰陵王·卷朱箔》 宋·张元干
卷朱箔。
朝雨轻阴乍阁。
阑干外,烟柳弄晴,芳草侵阶映红药。
东风妒花恶。 -
316.《会圣宫》 宋·韩维
驱车□□□,回首望陵树。
冈原何郁盘,左右瞰龙□。
□□□□□,□此延真驭。
冠山崇朱堂,面洛□□□。 -
317.《观音精舍期邻几未至》 宋·韩维
懒驱羸马傍朱门,来对只园寂寞春。
撩乱绕楼唯有燕,萧条垂箔更无人。
未回山简池头马,空愧陶公顶上巾。
留得清风满衣袖,为君吹尽鬓边尘。 -
318.《某伏睹判府司徒侍中置酒宴客即时雪作谨成七》 宋·强至
相君东合冒寒开,朔雪贪随乐事来。
腊信未通先漏洩,台光欲近却迟回。
势轻漫拟凌歌袖,片小才能缀酒杯。
寂寞相如孤客在,定应授简属邹枚。 -
319.《送陈择之》 宋·张栻
君能千里来,乃作触热去。
凉秋幸非遥,归计无已遽。
向来文字间,讲论有平素。
及兹共王事,益得君佳处。 -
320.《寄严文炳》 宋·陈造
子云草玄宅,门径积莓苔。
昨梦凭诗说,新雨无客来。
衮衮手可炙,自诧甘寒灰。
蜀庄寂寞者,念我首独回。