-
81.《衰病有感》 宋·陆游
羁宦一周星,归如化鹤丁。
灰心成寂寂,霜鬓失青青。
小智空自贵,大愚元不灵。
客来应绝倒,扶病讲丹经。 -
82.《翦牡丹感怀》 宋·陆游
雨声点滴漏声残,短褐犹如二月寒。
闭户自怜今伏老,联鞍谁记旧追欢?欲持藤榼沽春碧,自傍朱栏翦牡丹。
不为挂冠方寂寞,宦游强半是祠官。 -
83.《数日寒顿减颇有春意感怀赋短歌》 宋·陆游
微阴寒不力,破腊春暗动。
林梢报梅白,水际闻鸟哢。
羁鸿渐整翮,一一劳目送。
应怜飞蓬客,犹作浣花梦。 -
84.《立秋后十日风雨凄冷独居有感》 宋·陆游
急雨鸣瓦沟,尖风入窗罅。
纱笼耿青灯,寂寂新秋夜。
谁言簿领中,乃复有此暇。
稍翻书册读,已念灰火跨。
那知是羁客,恍若在家舍。
睡晚且熟眠,洗沐官有假。 -
85.《夜泊龙庙回望建康有感》 宋·陆游
我醉行水上,身轻如飞烟。
鱼龙互悲啸,伴我夜不眠。
羽扇挥浮云,月挂牛斗间。
河汉横复斜,风露方浩然。
坡陀石头城,寂寞七百年。
世事感予怀,竦身入青天。 -
86.《块坐斋中有感》 宋·陆游
败席凝麈嬾拂除,况能作意去庭芜。
读书眼力衰难强,对酒心情薄欲无。
野寺钟鱼思下担,山邮鞍驮忆登途。
颓然坐睡谁惊觉?寂寞西窗日又晡。 -
87.《春尽感兴》 宋·杨万里
春事匆匆掠眼过,落花寂寂柰愁何。
故人南北音书少,野渡东西芳草多。
荀借一风争作竹,鷰分数子别成窠。
青灯白酒长亭夜,不胜孤舟兀绿波。 -
88.《端午感兴》 宋·文天祥
流棹西来恨未销,鱼龙寂寞暗风潮。
楚人犹自贪儿戏,江上年年夺锦标。 -
89.《夜宿青原寺感怀》 宋·文天祥
松风一榻雨萧萧,万里封疆夜寂寥。
独坐瑶琴悲世虑,君恩犹恐壮怀消。 -
90.《感遇二十五首》 宋·张耒
众圣演世教,金仙独圆成。
徒缘异形范,乃复遭讥评。
幽居览物化,且复究吾形。
捐书守寂寞,万化归无生。 -
91.《感春》 宋·张耒
淹留生白发,默默又惊春。
花房与柳萼,三见东风新。
竟日雨不止,翛翛寒着人。
拥裘坐闭阁,但与山炉亲。 -
92.《己卯十二月二十日感事二首》 宋·张耒
蹉跎流落已华颠,又见荆湖一岁迁。
人怯苦寒愁日短,天收残腊放新年。
园林寂历飘梅后,里巷经过爆竹前。
自料知非犹得在,潜心久学卫蘧先。 -
93.《己未早春有感》 宋·张耒
南国柳黄莺未知,人情何事憾春迟。
雪抽宿麦晴来叶,雨长枯榆烧后枝。
载酒有谁寻寂寞,受薪只合学支离。
近知壁观安心法,亦拟平治不作诗。 -
94.《见黄仲达感秋意》 宋·张耒
秋风吹衡茅,寂历如荒村。
独立无与语,悲虫鸣草根。
老木经疾风,枝叶仅得存。
疏荫不满地,白日耿当轩。 -
95.《蒙恩守东鲁不意流落之余圣朝升之藩镇感而成》 宋·张耒
我诗四十心不动,宠辱悠悠付春风。
圣朝湔洗诸老成,顾我衰晚名亦共。
鲁人诗书久寂寞,间壁不归书府送。
道衰洙泗忽千载,后来为政谁轻重。 -
96.《暇日步西园感物辄为诗得七篇·秋圃》 宋·张耒
秋圃寂无有,萧条残菊枝。
老蛩依日叫,暗蝶傍人飞。
锁涩门开少,莎长人到稀。
旧游浑记得,到处即如归。 -
97.《二月二十一日东园桃李未开有感二首》 宋·张耒
日惨东风正怒号,小园寂寂闭蓬蒿。
可能春色如人事,独发玄都观里桃。 -
98.《次韵感春五首》 宋·黄庭坚
我与子桑友,既往雨弥旬。
交情未曾改,天地忽趋新。
东风无行迹,佳气满城闉。
麦苗生陂陇,叹息不食陈。 -
99.《次韵任公渐感梅花十五韵》 宋·黄庭坚
花信风来自伊洛,稍稍花光上林薄。
经年病骨怯轻寒,裁就春衫不胜著。
累累墙底卧虚樽,醉乡何处寻城郭。
小轩假寐游华胥,万籁无声灯寂寞。 -
100.《感怀 其四》 元·王冕
傍溪种篁竹,十年望成林。
不图列货殖,愿布九夏阴。
变化期为至,枝叶渐萧森。
忽值桑田移,根苗竟沈沈。
炙筠无事书,断节少赏音。
东里已寂寞,空持岁寒心。