-
1.《将之吴越留别坐中文酒诸侣》 唐·李群玉
秋色满水国,江湖兴萧然。
氛埃敛八极,万里净澄鲜。
涔浦纵孤棹,吴门渺三千。
回随衡阳雁,南入洞庭天。 -
2.《秋日怀友生》 宋·寇准
寂寂感离群,前期何足云。
人从秦岭别,蝉向楚江闻。
村送孤烟起,山空白日曛。
更逢疏叶落,愁续转纷纷。 -
3.《先天易吟三十首》 宋·方回
圆象天仪转,方侔地里分。
独超形器外,寂感一灵君。 -
4.《新月》 宋·丘葵
斗柄犹未酉,明生已自庚。
月光本端正,入见有亏盈。
寂感此太极,炎凉彼世情。
徘徊花影下,独自掩柴扃。 -
5.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
6.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
7.《过感化寺昙兴上人山院(与裴迪同作)》 唐·王维
暮持筇竹杖,相待虎谿头。
催客闻山响,归房逐水流。
野花丛发好,谷鸟一声幽。
夜坐空林寂,松风直似秋。 -
8.《端居感怀》 唐·韦应物
沈沈积素抱,婉婉属之子。
永日独无言,忽惊振衣起。
方如在帏室,复悟永终已。
稚子伤恩绝,盛时若流水。 -
9.《感梦》 唐·韦应物
岁月转芜漫,形影长寂寥。
仿佛觏微梦,感叹起中宵。
绵思霭流月,惊魂飒回飙。
谁念兹夕永,坐令颜鬓凋。 -
10.《长安秋夕(一作中秋感怀)》 唐·戎昱
八月更漏长,愁人起常早。
闭门寂无事,满院生秋草。
昨宵西窗梦,梦入荆南道。
远客归去来,在家贫亦好。 -
11.《长安秋夕(一作中秋感怀)》 唐·戎昱
八月更漏长,愁人起常早。
闭门寂无事,满院生秋草。
昨宵西窗梦,梦入荆南道。
远客归去来,在家贫亦好。 -
12.《秋夜醉归,有感而赋》 唐·牟融
衔杯谁道易更阑,沉醉归来不自欢。
惆怅后时孤剑冷,寂寥无寐一灯残。
竹窗凉雨鸣秋籁,江郭清砧捣夜寒。
多少客怀消不得,临风搔首浩漫漫。 -
13.《有感二首》 唐·牟融
何事离怀入梦频,贫居寂寞四无邻。
诗因韵险难成律,酒为愁多不顾身。
眼底故人惊岁别,尊前华发逐时新。 -
14.《感王将军柘枝妓殁》 唐·张祜
寂寞春风旧柘枝,舞人休唱曲休吹。
鸳鸯钿带抛何处,孔雀罗衫付阿谁。
画鼓不闻招节拍,锦靴空想挫腰肢。
今来座上偏惆怅,曾是堂前教彻时。 -
15.《感春申君》 唐·张祜
薄俗何心议感恩,谄容卑迹赖君门。
春申还道三千客,寂寞无人杀李园。 -
16.《骊山(一作途经骊山(一作望华清宫感事)》 唐·许浑
闻说先皇醉碧桃,日华浮动郁金袍。
风随玉辇笙歌迥,云卷珠帘剑佩高。
凤驾北归山寂寂,龙旟西幸水滔滔。
贵妃没后巡游少,瓦落宫墙见野蒿。 -
17.《宋州月夜感怀》 唐·储嗣宗
雁池衰草露沾衣,河水东流万事微。
寂寞青陵台上月,秋风满树鹊南飞。 -
18.《感情》 唐·于武陵
青山长寂寞,南望独高歌。
四海故人尽,九原新垄多。
西沉浮世日,东注逝川波。
不使年华驻,此生能几何。 -
19.《光化踏青有感》 唐·司空图
引得车回莫认恩,却成寂寞与谁论。
到头不是君王意,羞插垂杨更傍门。 -
20.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。