-
1.《得生诗寄怨》 明·呼文如
人间自是语便便,不是春风不肯怜。
为寄一声何满子,相思今日尽君前。 -
2.《有人以断肠草寄怨予偶见戏反之》 明·王微
木名有连理,草名有宜男。
花有枝并头,禽有翼鹣鹣。
西方鸟共命,东海鱼比目。
莲花千万亿,鸳鸯三十六。 -
3.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
4.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
5.《怨三三(登姑熟堂寄旧迹,用贺方回韵)》 宋·李之仪
清溪一派泻揉蓝。
岸草毵毵。
记得黄鹂语画檐。
唤狂里、醉重三。
春风不动垂帘。
似三五、初圆素蟾。
镇泪眼廉纤。
何时歌舞,再和池南。 -
6.《昭君怨(豫章寄张定叟)》 宋·辛弃疾
长记潇湘秋晚。
歌舞橘洲人散。
走马月明中。
折芙蓉。
今日西山南浦。
画栋珠帘云雨。
风景不争多。
奈愁何。 -
7.《贺新郎(三用韵寄旧宫怨)》 宋·何梦桂
更静钟初定。
卷珠帘、人人独立,怨怀难忍。
欲拨金猊添沈水,病力厌厌不任。
任蝶粉、蜂黄消尽。