-
1.《题郑驸马林亭》 唐·姚合
东园连宅起,胜事与心期。
幽洞自生药,新篁迸入池。
密林行不尽,芳草坐难移。
石翠疑无质,莺歌似有词。
莎台高出树,藓壁净题诗。
我独多来赏,九衢人不知。 -
2.《题林咏道浮江别业》 宋·徐大受
密林凝书寂,一叶动须惊。
砌净飞花影,池深落果声。
正宜铺枕簟,且复倒瓶罂。
向晚催归急,烟江野艇横。 -
3.《南中荣橘柚》 唐·柳宗元
橘柚怀贞质,受命此炎方。
密林耀朱绿,晚岁有馀芳。
殊风限清汉,飞雪滞故乡。
攀条何所叹,北望熊与湘。 -
4.《寄韩愈》 唐·张籍
野馆非我室,新居未能安。
读书避尘杂,方觉此地闲。
过郭多园墟,桑果相接连。
独游竟寂寞,如寄空云山。 -
5.《游精思,题观主山房》 唐·孟浩然
误入桃源里,初怜竹径深。
方知仙子宅,未有世人寻。
舞鹤过闲砌,飞猿啸密林。
渐通玄妙理,深得坐忘心。 -
6.《游精思,题观主山房》 唐·孟浩然
误入桃源里,初怜竹径深。
方知仙子宅,未有世人寻。
舞鹤过闲砌,飞猿啸密林。
渐通玄妙理,深得坐忘心。 -
7.《出东城》 唐·刘复
步出东城门,独行已彷徨。
伊洛泛清流,密林含朝阳。
芳景虽可瞩,忧怀在中肠。
人生几何时,苒苒随流光。 -
8.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
9.《夷陵郡内叙别》 唐·杨衡
礼娶嗣明德,同牢夙所钦。
况蒙生死契,岂顾蓬蒿心。
雁币任野薄,恩爱缘义深。
同声若鼓瑟,合韵似鸣琴。 -
10.《郡中西园(一作许浑诗)》 唐·姚合
西园春欲尽,芳草径难分。
静语唯幽鸟,闲眠独使君。
密林生雨气,古石带潮文。
虽去清秋远,朝朝见白云。