-
141.《田家》 明·袁褧
谁言田家乐,所乐亦岂常。
耕敛稍不给,丰歉复相当。
五月了蚕事,十月登稻粱。
所入不偿用,闲少实多忙。 -
142.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
143.《题汪无际茸游册三首》 明·郑胤骥
岁穷寒气骄,况复风雨作。
底事须游观,而乃得萧索。
此意殊泬漻,余子故须噱。
聊同弋者慕,肯效屠门嚼。 -
144.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
145.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
146.《用前韵再和孙志举》 宋·苏轼
人众者胜天,天定亦胜人。
邓通岂不富,郭解安得贫。
惊飞贺夏燕,走散入幕宾。
醉眠中山酒,梦结南柯姻。 -
147.《代书答梁先》 宋·苏轼
此身与世真悠悠,苍颜华发谁汝留。
强名太守古徐州,忘归不如楚沐猴。
鲁人岂独不知丘,蹸藉夫子无罪尤。
异哉梁子清而修,不远千里従我游。 -
148.《河中使君修撰陆公挽辞三首》 宋·王安石
文采机云後,知名实妙年。
银钩工壮丽,金薤富清妍。
批凤多新贵,凭熊数外迁。
空令猗氏监,遗爱有良田。 -
149.《发廪》 宋·王安石
先王有经制,颁布上所行。
後世不复古,贫穷主兼并。
非民独如此,为国赖以成。
筑台尊寡妇,入粟至公卿。 -
150.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
151.《田园吟》 宋·戴复古
自古田园活计长,醉敲牛角取宫商。
催耕啼后新秧绿,锻磨鸣时大麦黄。
桐树着花茶户富,梅林无实秫田荒。
狂夫本是农家子,抛却一犁游四方。 -
152.《七月十八日浓雾作雨不成》 宋·范成大
晓雾障朝晖,日脚战未透。
傥我成一雨,亦足洗尘瞀。
江南富秋暑,老稚呻永昼。
田间翻畏凉,能秕嘉谷秀。 -
153.《送少章弟赴仁和主簿》 宋·秦观
我宗本江南,为将门列戟。
中叶徙淮海,不仕但潜德。
先祖实起家,先君始缝掖。
议郎为名士,余亦忝词客。 -
154.《龟堂》 宋·陆游
莫笑龟堂陋,生涯实有余。
春寒拥重褐,晨饭富藏蔬。
薄技雕虫尔,虚名画饼如。
儿时论语在,敢负此心初。 -
155.《戏咏乡里食物示邻曲》 宋·陆游
山阴古称小蓬莱,青山万叠环楼台。
不惟人物富名胜,所至地产皆奇环:茗芽落磑压北苑,药苗入馔逾天台,明珠百舸载芡实,火齐千担装杨梅,湘湖蓴长涎正滑,秦望蕨生拳未开,箭萌螯藏待时雨,桑蕈菌蠢惊春雷,稯花蒸煮蘸醯酱,姜茁披剥腌糟醅,细研甖粟具汤液,湿裹山蓣供炮煨。
老馋自觉笔力短,得一忘十真堪咍。
从今置之勿复道,一瓢陋巷师颜回。 -
156.《赠曾温伯邢德允》 宋·陆游
发似秋芜不受耘,茶山曾许与斯文。
回思岁月一甲子,尚记门墙三沐熏。
卷里圣贤能觌面,人间富贵实浮云。
二君才气俱超绝,岂待衰翁诵所闻。 -
157.《晨起二首》 宋·张耒
穷居无远念,暇日亲庖厨。
泽国富滋味,春江出嘉鱼。
鬻市有悬羔,撷园得嘉蔬。
虽无五鼎烹,荐俎颇有余。 -
158.《读杜集》 宋·张耒
风雅不复兴,后来谁可数。
陵迟数百岁,天地实生甫。
假之虹与霓,照耀蟠肺腑。
夺其富贵乐,激使事言语。 -
159.《丙寅十四首效韦苏州》 宋·黄庭坚
昔公调鼎实,指顾九庙尊。
郡国富士马,于今开塞垣。
谁能起公死,为国守北门。 -
160.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。