-
1.《富春山人为予道其所获石于江中者状甚怪伟欲》 宋·文同
奇礓巑岏倚秋江,俗眼过几多所忽。
风霜锻链愈坚重,怒浪喷激不可没。
富春山人好尚古,见此便以作吾物。
镌鑱牵挽置庭下,犀角鲸牙蛟蜃骨。 -
2.《富春》 唐·吴融
天下有水亦有山,富春山水非人寰。
长川不是春来绿,千峰倒影落其间。 -
3.《送无怀道士游富春山水(一作送别吴逸士归山)》 唐·孟郊
造化绝高处,富春独多观。
山浓翠滴洒,水折珠摧残。
溪镜不隐发,树衣长遇寒。
风猿虚空飞,月狖叫啸酸。 -
4.《富春·富春县前江》 清·厉鹗
富春县前江势奔,危楼如画俯山根。
林林人影向沙市,叶叶风帆下海门。
秋入遥空无寸翳,旱经焦土有千村。
田家正堕忧时泪,安得新酤倒瓦盆? -
5.《秦处士移家富春发樟亭怀寄》 唐·李郢
潮落空江洲渚生,知君已上富春亭。
尝闻郭邑山多秀,更说官僚眼尽青。
离别几宵魂耿耿,相思一座发星星。
仙翁白石高歌调,无复松斋半夜听。 -
6.《秦处士移家富春发樟亭怀寄》 唐·李郢
潮落空江洲渚生,知君已上富春亭。
尝闻郭邑山多秀,更说官僚眼尽青。
离别几宵魂耿耿,相思一座发星星。
仙翁白石高歌调,无复松斋半夜听。 -
7.《富春》 唐·吴融
水送山迎入富春,一川如画晚晴新。
云低远渡帆来重,潮落寒沙鸟下频。
未必柳间无谢客,也应花里有秦人。
严光万古清风在,不敢停桡更问津。 -
8.《富春行赠范振》 宋·晁补之
钱塘江北百里余,涨沙不复生菰蒲。
沙田老桑出叶麤,江潮打根根半枯。
八月九月秋风恶,风高驾潮晚不落。
鼓声冬冬橹咿喔,争凑富春城下泊。
君家茅屋并城楼,不出山行不记秋。
越舶吴帆亦何故,今年明年来复去。 -
9.《富春至严陵山水甚佳》 清·纪昀
浓似春云淡似烟,参差绿到大江边。
斜阳流水推篷坐,翠色随人欲上船。 -
10.《菩萨蛮·富阳道中》 宋·毛滂
春潮曾送离魂去。
春山曾见伤离处。
老去不堪愁。
凭阑看水流。
东风留不住。
一夜檐前雨。
明日觅春痕。
红疏桃杏村。 -
11.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
12.《送潚宰富阳》 宋·楼钥
富春富山水,地胜雄三吴。
壮哉十万户,畿邑拱行都。
大江横吾前,上下万贾趋。
吾子丞剡川,摄事奸已鉏。 -
13.《送文会上人还富阳》 唐·皎然
悠悠渺渺属寒波,故寺思归意若何。
长忆孤洲二三月,春山偏爱富春多。 -
14.《富阳》 宋·范成大
不到江湖恰五年,歙山青绕屋头边。
富春渡口明人眼,落日孤舟浪拍天。 -
15.《晚憩富阳二首》 宋·杨万里
苕溪到得富春滩,度绿穿青半日间。
未出浙西心已喜,眼中初见浙东山。 -
16.《富阳》 宋·刘克庄
便著羊裘也也难,山林未有一枝安。
富春耕种桐江钓,却羡先生别墅宽。 -
17.《满江红(归自湖南题富春馆)》 宋·黄子行
津鼓匆匆,犹记得、故人相送。
春江上、鸟啼花影,马嘶香鞚。
情逐阳关金缕断,泪和杨柳春丝重。
算别来、几度月明时,相思梦。 -
18.《往富阳新城李节推先行三日留风水洞见待》 宋·苏轼
春山磔磔鸣春禽,此间不可无我吟。
路长漫漫傍江浦,此间不可无君语。
金鱼池边不见君,追君直过定山村。
路人皆言君未远,骑马少年清且婉。 -
19.《已卯雨后春兴呈吟友》 宋·卫宗武
一气散冲融,生意溢群动。
膏泽溜涓涓,物华来总总。
孤芳擅魁元,众卉遂宾从。
丹碧互鲜妍,低昂相错综。 -
20.《早发杭州泛富春江寄陆三十一公佐》 唐·权德舆
候晓起徒驭,春江多好风。
白波连青云,荡漾晨光中。
四望浩无际,沉忧将此同。
未离奔走途,但恐成悲翁。