-
121.《得余干李尉书绿示唐人于越亭诗因以寄题》 宋·梅尧臣
余水之于越之鄙,筑基相对琵琶尾。
琵琶日日有秋声,雁过洞庭风入苇。
南斗戛湖波不起,长刀剡锋碧耳耳。
姱娥夜出在寒溪,青铜莹磨光几里。
朝因吴客幅蒲轻,满纸如蚕书可喜。 -
122.《和普公赋东园十题其四待月亭》 宋·梅尧臣
明月过三五,飞出沧海迟。
佳人望清夜,隔树光离离。
不须磔虾蟆,寒魄自有亏。 -
123.《绣香亭招饮》 宋·白玉蟾
海棠开后雨冥绵,寒食清明又一年。
胜赏挨排三月朔,嫩晴将息百花天。
水光山色供图障,燕语莺声助管弦。
我自吟边闲拄颊,笑人陌上拾花钿。 -
124.《小圃茅亭初成即事十绝句》 宋·程公许
五百风光巧作寒,晚春未可试衣单。
只应杀气迷关栈,便觉人情有两般。 -
125.《雨晴后同兄游开元寺一览亭饮道传书院》 宋·程公许
胜赏几为雨罢休,霁光俄涌屋山头。
松根烟暖留飞屐,蓼岸波寒缓泝舟。
雾敛长江青眼对,雪消远岫翠眉浮,效原浩荡春无價,漫索枯肠唱且酬。 -
126.《宴鸣佩亭和赵漕韵》 宋·李昴英
数尺飞泉漏隔城,寒岩坳处落琮琤。
悬知胜境无尘到,却讶晴天作雨声。
一歃不容贪者饮,两峰宜着醉翁行。
此泉千载因人重,曾识光风霁月清。 -
127.《冷泉亭》 宋·陈允平
西竺峰飞小朵来,闲僧曾共倚崔嵬。
寒惊玉匣光初泻,晓层冰壶冻未开。
云外有香丹桂落,洞中无月白猿哀。
当年洗耳人何在,拟勺清泠酹碧苔。 -
128.《壮哉亭观龙湫作》 宋·蒲寿宬
雪车冰柱刘叉狂,玉川玉更与相颉颃。
车声羊肠几盘折,飞冰走雪何茫茫。
天公矜此老怪物,六丁直下白昼驱阿香。
丰隆列缺一时起,千车百柱摧靡靡。 -
129.《此君轩》 宋·董嗣杲
潇洒幽扉掩碧丛,尘昏题扁想坡翁。
六千君子寒光落,十二阑干晚色空。
僧指旧基埋积雨,鸟翻新箨起枯风。
苍凉不障层坡峻,一击亭閒夕照中。 -
130.《月台》 宋·项安世
小築南台倚北亭,一方荆玉可云屏。
峡中暮雨赏疏月,秋后天河始见星。
初与羿妃为此会,自开夔子几千龄。
我虽不饮心先醉,坐汲寒光当场渌醹。 -
131.《和沈仲一北湖十咏·穆波亭》 宋·陈傅良
一年曾得几番圆,恨不骖鸾上广寒。
占得波光须细翫,恰闻沧海已狂澜。 -
132.《孺子亭》 宋·艾性夫
断草寒烟故宅荒,高风千古映湖光。
独怜汉帝徵车重,不及陈蕃八尺床。 -
133.《分水岭》 宋·陈淳
宝贝山前去,琼瑶世界行。
蜡鞋穿瑟瑟,竹杖独铿铿。
冻色迫毛窍,寒光射眼睛。
酒亭何处认,速欲一壶倾。 -
134.《怡颜亭曹若晦子无易为奉亲作》 宋·陆文圭
冬青有何好,婆娑岁寒姿。
每爱渊明句,独树乃为奇。
朝阳紫翠交,夕月光陆离。
幽怀聊所奇,宴生辄移时。
陶写得真性,丝竹亦何为。
欢趣不自觉,况令儿辈知。 -
135.《半山亭》 宋·于石
万叠岚光冷滴衣,清泉白石锁烟扉。
半山落日樵相语,一迳寒松僧独归。
叶堕误惊幽鸟去,林空不碍断云飞。
层崖峭壁疑无路,忽有钟声出翠微。 -
136.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
137.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
138.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
139.《念奴娇·闹红一舸》 宋·姜夔
余客武陵。
湖北宪治在焉:古城野水,乔木参天。
余与二三友,日荡舟其间。
薄荷花而饮,意象幽闲,不类人境。 -
140.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。