-
1.《题灵石日长老所藏寒斋遗墨》 宋·刘克庄
佛子扫空泡影后,道家跳出囱门馀。
日公未得为超脱,犹宝寒斋数纸书。 -
2.《题林户曹寒斋》 宋·刘克庄
举世争驰势利场,君于冷处看人忙。
不营摩诘散花室,只设苏州听雨床。
种果园林无虎守,勘书窗几有萤光。
直须唤起西塘老,来向斋中伴石塘。 -
3.《以诗句咏梅·谁寄寒斋雪夜春》 宋·方蒙仲
寒炉耿夜长,辣肩得文句。
将以一枝春,逢人无寄处。 -
4.《寒日书斋即事三首》 唐·皮日休
参佐三间似草堂,恬然无事可成忙。
移时寂历烧松子,尽日殷勤拂乳床。
将近道斋先衣褐,欲清诗思更焚香。 -
5.《和袭美寒日书斋即事三首,每篇各用一韵》 唐·陆龟蒙
不必探幽上郁冈,公斋吟啸亦何妨。
唯求薏苡供僧食,别著氍毹待客床。
春近带烟分短蕙,晓来冲雪撼疏篁。 -
6.《寒食放吏斋居悄然》 明·孔天胤
龙忌殊乡国,鸡栖感岁时。
云天沈旅况,风日倍离思。
杏雨春城暗,兰烟晚径迟。
搴芳欲有赠,淹蹇意空持。 -
7.《毗陵郡斋冬至晴寒》 宋·杨万里
竹屋消残半瓦霜,水河冻裂一渔航。
不须宫线量曦影,化日今年特地长。 -
8.《寒食后数日方持斋诵经而东园游人甚盛因而赋》 宋·张耒
芳物忽过半,寒食已阑珊。
园静鸣鸟下,花稀新叶繁。
焚香翻贝叶,谢客掩柴关。
止酒方清坐,畦蔬助晚餐。 -
9.《山斋霜寒》 宋·郑刚中
山斋仅容身,寒到不嫌窄。
小窗压茅檐,虚静自生白。
寂寥贤圣心,颠倒文书册。
限以一帘垂,中外尘事隔。 -
10.《宜春县斋寒日作》 宋·赵蕃
故知寒食住为佳,可奈携家更忆家。
忧乐相寻定何种,死生如梦本无涯。
节中天色少来旧,诗里风光别去嗟。
李迳桃蹊事虽退,柳行因雨未抛花。