-
1.《定林示道原》 宋·王安石
昨登定林山,俯视东南陔。
但见一方白,莫知所从来。
湿银注寒晶,奁以青培堆。
迢迢晻霭中,疑有白玉台。 -
2.《我所思寄黄吉甫》 宋·王安石
我所思兮在彭蠡,一奁寒晶径千里。
天低绀滑风静止,月澹星渟尤可喜。
亦复可怜波浪起,琉璃崩嵌涌颠絫。
万斛之舟簸一苇,超邑越都如历指。 -
3.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏.遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。
朔马饮寒冰,行子履胡霜。 -
4.《前苦寒行二首》 唐·杜甫
汉时长安雪一丈,牛马毛寒缩如猬。
楚江巫峡冰入怀,虎豹哀号又堪记。
秦城老翁荆扬客,惯习炎蒸岁絺绤。 -
5.《水晶枕》 唐·崔珏
千年积雪万年冰,掌上初擎力不胜。
南国旧知何处得,北方寒气此中凝。
黄昏转烛萤飞沼,白日褰帘水在簪。
蕲簟蜀琴相对好,裁诗乞与涤烦襟。 -
6.《天竺国胡僧水晶念珠》 唐·无名氏
天竺胡僧踏云立,红精素贯鲛人泣。
细影疑随焰火销,圆光恐滴袈裟湿。
夜梵西天千佛声,指轮次第驱寒星。 -
7.《菩萨蛮(水晶脍)》 宋·高观国
玉鳞熬出香凝软。
并刀断处冰丝颤。
红缕间堆盘。
轻明相映寒。
纤柔分劝处。
腻滑难停_。
一洗醉魂清。
真成醒酒冰。 -
8.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏。
遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。 -
9.《寒碧》 宋·白玉蟾
清秋访林馆,寒碧凝瑶风。
冷入琅玕聚,凉生琛玉丛。
枝枝撑明月,叶叶起清风。
朝云挂余翠,夕照摇残红。 -
10.《寒梅上李舍人》 宋·邓肃
穷山触目纷茅苇,此意昏昏谁可洗。
竹间忽破一枝梅,对月嫣然耿寒水。
吟诗索酒满高堂,穿帘的皪射晶光。
世上羶荤来不到,翦翦天风吹冷香。 -
11.《潚自剡川寄水晶蒲萄》 宋·楼钥
马乳从他堆满盘,未如清嚼水晶寒。
固知一县蒲萄熟,不用劳人数间安。 -
12.《次韵潘都干水晶菊二首》 宋·项安世
幕中安得野人园,种此晶荧白玉丹。
冷淡虽无九春分,风流还得一冬看。
银杯共色深宜酒,纸帐围香木怕寒。
只向河阳种桃李,今时潘胜旧时潘。 -
13.《次韵潘都干水晶菊二首》 宋·项安世
莫遣秋霞到晚园,怕将铅脸照成丹。
落英但可和冰嚼,□色惟宜带月看。
清似雪霜仍耐久,老于篱落不言寒。
一枝合是闲人插,四海知侬鬓已潘。 -
14.《寒士吟》 宋·方回
小贪咂蚊蝇,大贪噬豺狼。
此类殊不少,毒虐纷披猖。
独彼寒士者,自身无衣裳。
唧唧如蟋蟀,与人忧雪霜。 -
15.《明河篇》 唐·宋之问
八月凉风天气晶,万里无云河汉明。
昏见南楼清且浅,晓落西山纵复横。
洛阳城阙天中起,长河夜夜千门里。 -
16.《出塞》 唐·乔备
沙场三万里,猛将五千兵。
旌断冰溪戍,笳吹铁关城。
阴云暮下雪,寒日昼无晶。
直为怀恩苦,谁知边塞情。 -
17.《洛中晴月送殷四入关》 唐·刘希夷
清洛浮桥南渡头,天晶万里散华洲。
晴看石濑光无数,晓入寒潭浸不流。
微云一点曙烟起,南陌憧憧遍行子。
欲将此意与君论,复道秦关尚千里。 -
18.《古歌》 唐·沈佺期
落叶流风向玉台,夜寒秋思洞房开。
水晶帘外金波下,云母窗前银汉回。
玉阶阴阴苔藓色,君王履綦难再得。 -
19.《茅山洞口》 唐·綦毋潜
华阳仙洞口,半岭拂云看。
窈窕穿苔壁,差池对石坛。
方随地脉转,稍觉水晶寒。
未果变金骨,归来兹路难。 -
20.《甘泉歌》 唐·王昌龄
乘舆执玉已登坛,细草沾衣春殿寒。
昨夜云生拜初月,万年甘露水晶盘。