-
1.《苦寒》 宋·孔武仲
晨风猎猎卷书堂,坐爱松筠耐雪霜。
岁律峥嵘催暮景,时光宛转逼新阳。
金卮满引颜虽解,石火深笼焰不长。
安得仙家却寒术,吸吞霞气赤城傍。 -
2.《十月梅花》 宋·文同
十月冻墙隈,英英见早梅。
应从九地底,先领一阳来。
紫膜纷纷脱,黄肤迤迤开。
得风浑自变,与雪欲成堆。 -
3.《去年多雪苦寒,梅花遂晚,元夕犹未盛开》 宋·范成大
隔年寒力冻芳尘,勒住东风寂莫滨。
只管苦吟三尺雪,那知迟把一枝春。
灯烘画阁香犹冷,汤暖铜瓶玉尚皴。
花定有情堪索笑,自怜无术唤真真。 -
4.《采白术》 宋·梅尧臣
吴山雾露清,群草多秀发。
白术结灵根,持锄采秋月。
归来濯寒涧,香气流不歇。
夜火煮石泉,朝烟遍岩窟。
千岁扶玉颜,终年固玄发。
曾非首阳人,敢慕食薇蕨。 -
5.《奉陪赵颜术登叠嶂还饮陵峰梅竹间》 宋·李弥逊
春晓飞花一尺围,旋看风力悄琼瑰。
广寒宫殿千门启,群玉峰峦四面开。
直节自强深笑竹,清姿堪并绝知梅。
史君賸有延枝意,收拾寒光上酒杯。 -
6.《送术士周柟归东阳》 宋·刘学箕
射策弹冠莫浪言,经丘寻壑且随缘。
谁能守分閒居世,自断此生休问天。
久矣知君该妙理,今焉过我话流年。
岁寒事业相期重,欲植孤松验果然。 -
7.《尤木石荐术士松庵求书以诗送之》 宋·李曾伯
冲寒得得过吾门,切莫谈天不原闻。
种木十年甘自许,寄梅千里欲何云。
人谁相记怀明月,我已无心等片云。
右向霸陵逢醉尉,不须与说故将军。 -
8.《赠术者王髯》 宋·方岳
王髯过我秋崖底,未识青囊且对棋。
万事只锁三字好,一生宽破百年痴。
有田种秫便可耳,无分读书姑寘之。
若劝勿寒场屋梦,此言却恐白鸥知。 -
9.《赠张术人》 宋·项安世
霅川张姓彪其名,惠而过我古津亭。
自言有术通心灵,西庚北壬甲与丁。
配以十二珠躔经,水火木金相孕刑。
错综三五命与星,参钩互鞠穷年龄。 -
10.《出山追术所见》 宋·张镃
我家正对风烟住,饱看阴晴变朝暮。
清秋非但入诗脾,挽向溪山深处去。
溪山深处是湖州,水合云凝不断头。
晒稻坡前移拄杖,罩鱼滩际泊扁舟。 -
11.《赠五星术士》 宋·刘黻
星斗扪胸遡李袁,岭梅谁问命艰难。
强宫缘被孤星主,合向山中衬岁寒。 -
12.《送赵寒泉重宰南中邑》 宋·释文珦
字民无异术,薄敛与宽刑。
宓子琴犹在,蒍于歌重听。
瘴云消昼黑,毒草变春青。
万里南中路,秋风几驿亭。 -
13.《荆州作二首》 唐·张九龄
先达志其大,求意不约文。
士伸在知己,已况仕于君。
微诚夙所尚,细故不足云。
时来忽易失,事往良难分。 -
14.《扈从还洛呈侍从群官》 唐·李峤
四海帝王家,两都周汉室。
观风昔来幸,御气今旋跸。
雷奋六合开,天行万乘出。
玄冥奉时驾,白拒参戎律。 -
15.《晚秋喜雨》 唐·李峤
积阳躔首夏,隆旱届徂秋。
炎威振皇服,歊景暴神州。
气涤朝川朗,光澄夕照浮。
草木委林甸,禾黍悴原畴。 -
16.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
17.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
18.《酬崔光禄冬日述怀赠答》 唐·韦嗣立
亭伯负高名,羽仪称上京。
魏珠能烛乘,秦璧许连城。
六月飞将远,三冬学已精。
洛阳推贾谊,江夏贵黄琼。 -
19.《送孙二》 唐·王维
郊外谁相送,夫君道术亲。
书生邹鲁客,才子洛阳人。
祖席依寒草,行车起暮尘。
山川何寂寞,长望泪沾巾。 -
20.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。