-
261.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
262.《送陈睦知潭州》 宋·苏轼
华清缥缈浮高栋,上有缬林藏石瓮。
一杯此地初识君,千岩夜上同飞鞚。
君时年少面如玉,一饮百觚嫌未痛。
白鹿泉头山月出,寒光泼眼如流汞。 -
263.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记苦荼,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
264.《问大冶长老乞桃花茶栽东坡》 宋·苏轼
周诗记荼苦,茗饮出近世。
初缘厌粱肉,假此雪昏滞。
嗟我五亩园,桑麦苦蒙翳。
不令寸地闲,更乞茶子蓺。 -
265.《二公再和亦再答之》 宋·苏轼
寒鸡知将晨,饥鹤知夜半。
亦如老病客,遇节常感叹。
光阴等敲石,过眼不容玩。
亲友如抟沙,放手还复散。 -
266.《立春祀太乙》 宋·晏殊
华灯明灭羽衣攒,翠柳萧森矮桧寒。
千步回廊绕金殿,水苍瑶佩响珊珊。 -
267.《松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
268.《杜甫画像》 宋·王安石
吾观少陵诗,为与元气侔。
力能排天斡九地,壮颜毅色不可求。
浩荡八极中,生物岂不稠。
丑妍巨细千万殊,竟莫见以何雕锼。 -
269.《酬王督贤良松泉二诗其一·松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
270.《山中少憩》 宋·戴复古
地僻人稀到,山寒水欲冰。
闻钟知有寺,见犬不逢僧。
断垅森乔木,颓檐挂古藤。
斜阳照孤影,诗骨瘦崚嶒。 -
271.《长至日与同舍游北山》 宋·范成大
岁晚山同色,湖平雾不收。
寒云低阁雪,佳节静供愁。
竹柏森严立,蒲荷索莫休。
瘦筇知脚力,政尔耐清游。 -
272.《次诸葛伯山赡军赠别韵》 宋·范成大
歙维群山囿,漫仕富英杰。
清标照人寒,玉笋森积雪。
嗟余独委琐,无用等木屑。
又如道傍李,味苦不堪折。 -
273.《李子永赴溧水,过吴访别,戏书送之》 宋·范成大
万壑断流冰塞川,千岩森玉雪漫天。
匆匆叶县双凫舄,换却山阴访戴船。
犯寒书剑出春萝,风雪桥边得句多。
牒诉缤纷似烟海,梅花时节奈君何。 -
274.《七宝岩》 宋·范成大
天如碧玉瓯,下覆白玉盘。
晶光眩相射,我独居两间。
正视不胜瞬,却立聊少安。
但觉风浩浩,骨毛森似寒。 -
275.《与游子明同过石湖》 宋·范成大
契阔相逢一笑欢,当年森桂共骖鸾。
试谈旧事醒村酒,仍趁新晴暖客鞍。
梅粉都皴啼宿雨,柳黄不展噤春寒。
从今鼎鼎多幽事,仍喜蛙声不在官。 -
276.《上沙》 宋·范成大
水边犬吠隔疏林,篱落萧森日半阴。
繁杏锁红春意浅,晚梅飘粉暮寒深。 -
277.《晓出古岩呈宗伟、子文》 宋·范成大
晓风生小寒,岚润浥巾屦。
宿云埋树黑,奔溪转山怒。
东方动光彩,晃晃金钲吐。
千峰森隐现,一气澹回互。 -
278.《鲜于子骏使君生日》 宋·秦观
惟昔高堂梦,熊罴兆吉占。
气锺西蜀秀,时应仲秋严。
江汉挥犀尾,风云下笔尖。
微辞追屈宋,精义到黄炎。 -
279.《题騕褭图》 宋·秦观
双瞳夹镜权协月,尾鬣萧森泽於发。
鞍衔不施缰复脱,旁无驭著气腾越。
地如砥平丘陇灭,天寒日暮抱饥渴。
骧首号鸣思一发,超轶绝尘人恍忽。 -
280.《觌觏二弟作小室请书鲁直名曰寄寂作此寄之用》 宋·秦观
力田不逢年,识者未宜闵。
他时岁在金,百两无虚稛。
士生当自量,天道平如准。
汝兄鲁叔山,正坐不前谨。