-
101.《牡丹》 宋·释仲皎
玉棱金线晓妆寒,妙入天工不可干。
老去只知空境界,浅红深紫梦中看。 -
102.《游宜春北岩》 宋·曾由基
宦躯真沐漆,放怀北岩去。
行行如蔍境,渐入幽绝处。
湿翠欲沾衣,晴云乱生屦。
滩声时抑扬,岚气互吞吐。 -
103.《奉归柳塘潘希白诗藁》 宋·赵汝回
织柳缝花雅道衰,将题锦卷复敲推。
夜寒吟苦冰澌合,境寂心融造化来。
斸石昆仑携玉下,乘槎河海到天回。
今时古调何人爱,东野长江在夜台。 -
104.《从游西苑》 明·杨士奇
广寒宫殿属天家,晓从宸游驻翠华。
琼液总颁仙掌露,金支皆插御筵花。
棹穿萍藻波间雪,旗珣芙蓉水上霞。
身世直超人境外,玉盘亲捧枣如瓜。 -
105.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
106.《同正辅表兄游白水山》 宋·苏轼
伟哉造物真豪纵,攫土抟沙为此弄。
劈开翠峡走云雷,截破奔流作潭洞。
因随化人履巨迹,得与仙兄蹑飞鞚。
曳杖不知岩谷深,穿云但觉衣裘重。 -
107.《次韵程正辅游碧落洞》 宋·苏轼
空山不难到,绝境未易名。
何时谪仙人,来作钧天声。
胸中几云梦,余地方恢宏。
长庚与北斗,错落缀冠缨。 -
108.《次韵朋元、正夫夜饮》 宋·范成大
歌豪仍作家,弈胜岂徼幸。
莫嗤老非少,乃尚可以逞。
玉瓶引杯长,政尔寒漏永。
二三文章公,共此银烛影。
陈卿得秀句,刘郎一笑领。
羸骖兀残梦,乘坠恍难省。
晓枕讧更潮,俱堕无何境。 -
109.《十月三日泛舟湖中作》 宋·陆游
桑落可酿酒,草枯可呼鹰;平生当此时,意气十倍增。
即今境界别,千钱买短篷,镜湖三百里,往来寒日中。
小甑炊雕胡,玉食无此美。
卧闻水鸟声,世念去如洗。
知此恨太晚;享此恐不足。
南山忽已昏,更就渔村宿。 -
110.《大醉梅花下走笔赋此》 宋·陆游
闭门坐叹息,不饮辄千日。
忽然酒兴生,一醉须一石。
檐头花易老,旗亭酒常窄。
出郊索一笑,放浪谢形役。 -
111.《寄题刘正卿双清轩》 宋·杨万里
吾乡今代刘更生,新序说苑落笔成。
问渠才思宁底巧,玉泉绕屋供双清。
此泉来从何境界,银河飞下双罗带。
便好乘槎犯斗星,斫桂广寒天上行。 -
112.《宿峻极下院》 宋·张耒
天寒苍山高,野寺在山麓。
长林系我马,古屋留客宿。
空岩阴风豪,达旦号古木。
梦为神仙游,境界脱尘俗。 -
113.《诸人颇有和余百梅诗者各赋一首》 宋·刘克庄
诗境千梅匝草堂,参军今又课梅忙。
悬知句子追群谢,每见乡人说季方。
处士骨寒谁得髓,老夫鼻塞尚闻香。
诸君摘出惊人语,玉篴横吹入乐章。 -
114.《山行纪事》 宋·洪咨夔
扉开日华早,路转霜花鲜。
游鸿得嘉客,健鹤随老仙。
舴艋野渡浅,略彴孤村连。
纡余盘龙外,杳霭乌猿边。 -
115.《赠詹道人》 宋·刘子翚
道人山北住,乡曲旧知名。
语妙初疑简,神藏久益清。
夜衾寒楮白,归舄两凫轻。
心静皆仙境,何劳款玉京。 -
116.《五祖山》 宋·王之道
我生事幽诗刊,尘埃良独难。
朅来舒蕲游,登临每长叹。
如何胜绝境,佛屋多所安。
大哉慈悲力,神功助劖刓。 -
117.《鱼侯以上已日宴高阳偶成长句》 宋·吴则礼
罗帏绣箔凌苍穹,扬飞白雪初蒙蒙。
云收海面吐朝日,渐射碧瓦光曈曨。
聊停集旆驻双节,琥珀潋滟黄金钟。
雏莺乳燕弄清昼,幽香薄暮飘残红。 -
118.《有叹》 宋·陈造
应事如应敌,收功端有素。
诗乃随景迁,预计几胶柱。
鼓吹月明秋,当时亦佳句。
见卵求时夜,竟为阴云妒。 -
119.《静斋诗题盛君明之室也》 宋·李廌
人生乃动物,万事皆动端。
阴阳造化汝,赋汝以五官。
五官各治职,愈治当愈残。
非苦动所扰,乌知静为安。 -
120.《东峰亭》 宋·李弥逊
芒鞋着层丘,甘若卧华屋。
了然非梦觉,似是前境熟。
行行上青冥。
下视八荒促。