-
21.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
22.《雨中怀郑成昭》 明·林大辂
径竹色逾净,窗蕉声转寒。
流年频闭户,世事偶凭阑。
绕郭见秋水,喧江闻暮滩。
石村云卧者,迟尔话悲欢。 -
23.《上元夜作》 宋·陆游
百年古谓风前烛,我逾七十饭不足。
亦知生世无工拙,久向人间耐荣辱。
今年上元灯满城,十里东风度丝竹。
蓬窗湿薪不御寒,独取残书伴儿读。 -
24.《无咎兄郡斋燕集有诗末章见及敬次元韵》 宋·陆游
城楼画角吹晚晴,梅花堕地草欲生。
绮盘翠杓春满眼,我胡不乐君将行。
君归吾党共增气,往往怪我衰涕横。
我来江干交旧少,见君不啻河之清。 -
25.《八月十一日晨兴三首》 宋·张耒
端居岁已晏,杖履亦萧然。
云露窗前日,秋明树外天。
大江寒欲落,诸岭霁逾鲜。
白首无聊剧,昏昏只醉眠。 -
26.《早起偶成》 宋·张耒
枕席清如水,萧然一老僧。
鸡声消壁月,晓日失窗灯。
山叶寒逾响,江云薄易凝。
老僧曾教我,任运且腾腾。 -
27.《蕲口道中三首》 宋·王令
稍稍江上雨,声入窗壁寒。
悄悄舟中人,曲肘自枕眠。
安卧不成寐,起坐浩长叹。
离家日逾百,行路忽已千。 -
28.《次韵王适雪晴复雪二首》 宋·苏辙
骄阳得一雪,逾尺应更好。
晨兴视窗隙,惊见晴霞杲。
九衢无停迹,狼籍须一扫。
空余浩然气,凛凛接清昊。 -
29.《次韵唐与正喜雪二十韵》 宋·韩元吉
穷腊逢三白,山城两换年。
破寒初淅沥,作态正翩翾。
倚杖心逾喜,搔头意自便。
直疑填巨壑,岂惜沍长川。 -
30.《重修西轩席上与弟侄皆赋》 宋·韩维
明窗散群帙,于此穷曛朝。
竹色晚逾翠,草芽寒不彫。
志惭仲举大,节异渊明高。
孔门有内乐,愿附斯人曹。 -
31.《依韵奉和司徒侍中雪二十韵》 宋·强至
瑶林纷有蕊,玉海浩无津。
盖地都藏险,漫天不露垠。
片轻消凿落,光冷夺纯钧。
贺笏庭前客,欢杯陇上民。 -
32.《湖山遣兴》 宋·吴芾
我在小西湖,浩渺仍清旷。
大旱未尝枯,久雨亦不涨。
灌溉数千顷,无欠亦无长。
中有十里荷,花开密相傍。 -
33.《倪文举寺簿挽诗三首》 宋·曾协
盛德逾人远,高谈造理深。
保身元有道,应世了无心。
别日更寒暑,交情隔古今。
纸窗风雪夜,犹记掉头吟。 -
34.《夜坐读书闻瓶梅之香口占五绝》 宋·赵蕃
旧说春寒花较迟,况今冰雪已逾时。
一枝借得书窗暖,未许游蜂戏蝶知。 -
35.《和易岩春雪韵》 宋·王柏
腊前雪,春半雪。
颠倒失其时,相去逾一月。
一月不争多,燠寒异厥罚。
垤户当坚凝,阳气乃舒发。 -
36.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
37.《题余仲祥松斋》 宋·裘万顷
芳妍桃李场,纷趋欻成蹊。
长松坐偃蹇,遂尔不见知。
平生异时人,不与俗转移。
萧然尘埃中,擅此丘壑奇。 -
38.《次韵仇仁近题王子由隐居》 宋·方回
凉窗暑却扇,燠合寒谢裘。
主人一不凡,永无俗客游。
地高山使然,十倍百尺楼。
人品似更高,不识王公侯。 -
39.《听雪》 宋·黄庚
扑簌敲窗纸,寒齐剡水滨。
六花初落夜,孤枕未眠人。
耳静声逾细。
心清趣自真。
爱梅情更苦,恐压一枝春。